叶叶自相当。爱翩翩、一树芳。交辉花萼欢无恙。怀思正长。
同根莫妨。绿情体物多名状。细斟量。田荆比并,犹恨雁分行。
疏影碧云斜。倘嫣生,茜色加。丹葩嫩节春无价。秦人种它。
王猷爱它。纤纤桃竹勾栏下。不争差。香筠苒弱,细碎贴朝霞。
日暖草花芳。满丛开,粉拍光。分明栩栩韩凭样。似临风探香。
怕轻飞过墙。垂须展翅青枝上。石阑边。几回欲画。
点笔笑滕王。
嫩碧长阶前。似新篁、叶叶烟。黛痕细折天生茜。铜花也欠鲜。
石花也未妍。青螺一点枝头颤。翠为钿。玉台妆罢,宜贴两眉边。
二月正芳辰。卖花声,满路春。红酥点点胭脂印。海棠是后身。
缃桃是紧邻。美人粉汗含潮晕。一枝新。曲江筵上,探使属何人。
几点守宫砂。茜红生、剪彩斜。一丛嫩绿纤枝亚。轻轻碎霞。
茸茸细芽。胭脂拂绰徐熙画。莫言夸。洛阳名好,休羡牡丹花。
经岁漫相思。到窗前,破腊时。问伊清瘦因何事。怕东君未知。
看南枝放迟。迢迢驿使谁堪寄。夜来宜。无风有月,把酒对冰姿。
纤影弄轻风。记闲歌、楚帐中。盈盈欲舞轻身动。英雄路穷。
佳人泪红。莲花恨血胭脂重。别重朣。千年艳魄,争忍过江东。
小朵及春开。怪秦源、未解栽。成蹊无语君休爱。微红粉腮。
宜妆笑来。花飞樊素朱唇在。闲根荄。珍禽偏惜,含到莫疑猜。
别样不胜娇。软丝丝、缀碧条。海棠姿态些儿较。嫩红酥欲消。
淡胭脂带潮。香生玉魇轻含笑。最难描。风情无限,半晌却停毫。