今年一倍春光早。燕子话,杏园消耗。马啼踏遍青青草。
惹袖东风偏好。
贺太厦、羡伊飞绕。对美景、欢情多少。宵来惊蛰雷声报。
满眼曲江花笑。
午梦初回,见满庭花影,烟罩香阶。一架浅红深绿,蜀缬云排。
纤钩长带,乱纷纭、掩映楼台。畅好似、邻墙上,笑隐双腮。
多是天公有意,怕春光归去,羯鼓相催。倩它暖风浓露,剩染繁开。
阑干那畔,无聊长月,几遍徘徊。记得我、因贪艳朵,半空抓住金钗。
半夜窗前,一枝墙角。甚处风光到廖廊。东君已许阳和放,笛声何故翻教落。
不禁风,偏宜月,休抛却。
笑我半生真命薄。没事被它闲事缚。暗把梅花自评度。
清香此际无多日,明朝再到还萧索。驾三车,皈三宝,心相约。
陵谷纷纭,鱼龙混、一江春涨。回首处、平生孤介,弱躯多恙。
盼望云霄凡骨重,寸心常锁双尖上。闭深闺、栖处似鹪鹩,齐眉饷。
行乐事,全抛漾。琴书好,休题唱。但梦吟残罢,闲愁酝酿。
痴想蓬莱弱水隔,难求缩地壶公杖。叹风风雨雨度馀年,凄凉状。