过隙时光促。人身似风烛。谁信神明,暗里报人灾福。观二曜如转毂。昼夜翻腾荣辱。群情苦,攒攒簇簇,贪迷嗜欲。独我回头,归来隐山谷。水钓云耕,雅种数枝松菊。闲来后,歌一曲。不羡权门红绿。养愚鲁,清贫自在,平生愿足。
堪嗟肉傀儡,尘世争奇怪。昼夜火院煎苦,沉埋花酒丛中,孽重终难改。贩骨何时彻,头面翻腾,昧了灵源真宰。独我而今乐自在。放逸游寰海。逍遥天地间、笑开怀,一味清闲,万里金难买。九转功夫足,步月携云,稳赴金莲仙会。
应时宇宙行慈善。向苦海横舟运方便。法界显威光,唬群魔、隐潜逃窜。真仙现。别有神通手段。上苍委我开仙院。把大道玄风任弘阐。香饵满满娑婆,钓金鳌、玉京游玩。琼瑶宴。俯啸人间蚁战。
叹人生如掣电,似浮沤。更何消苦苦贪求。荣枯得失,宿缘分定岂须忧。我今悟此养天倪,晦迹林丘。箪瓢乐,琴书味,闲中过,静中休。有恬淡真趣相酬。花朝月夜,大开口、笑展眉头。玄珠收得默然归,方外优
诉衷情,为大地众生泪洒。晓夜忧煎贪活路,尽都被、妻男相挂。使万种机关图富贵,全不怕、犁耨高架。劝愚迷早悟,后世因缘,直言直写。幽雅。买玄妙不用钱价。只用他心灯常不昧,要万法灵通总压。待行满丹成归去日,把四假凡躯脱下。向桃源仙会,玉殿金楼,长春不夜。
离尘俗,便点检林泉雅趣。竹杖芒鞋青箬笠,泛烟波、绿蓑柔橹。月夜江天无尽乐,品短笛、潇湘蓼渚。此消息,千金不卖,好对渔樵分付。归去。对晚翠风生小浦。勘破南华龟曳尾,尽教他衣冠豺虎。野水添杯谁似我,醉卧白云深处。任秋月春花,暗换桑田,明催今古。
平生兴,有万顷云山野景。竹疃梅村蓬户悄,这幽闲、世间难胜。一曲无弦喧宇宙,对沉水、石炉绝听。向林下栖迟,养就懒散,烟霞情性。复命。披短褐玄通古圣。看鹭立鸥飞沙觜岸,笑醯鸡瓮中流梗。一枕华胥春梦觉,岂羡封侯列鼎。早回首归来,月照松溪,云岩苔径。
道人幽趣,萧闲风味,林下云烟。夜横琴高隐翠微间,看月印寒泉。逍遥吟唱,还乡宫调,雪曲无弦。这玄珠收得未朝元,作住世神仙。
醉中醒。梦中醒。月浸松窗枕簟清。谁家捣练声。诉真情。乐真情。竹外流泉漱石鸣。云山叠翠屏。
莫羡金闺黼黻,好攀仙桂枝柯。悟来心境不须磨。顿泯浮华物我。返照壶天日月,休言尘世风波。长拖瘦玉泛无何。归去烟萝深卧。