峡深犹有路,泉远不知源。
禽学乡谈语,山填野烧痕。
晚风樵笛坞,春日酒旗村。
茆舍人耕罢,凫雏浴水浑。
世涂多不平,择地度吾生。
风静花迟落,云移月倒行。
自抄闲作改,客借古琴评。
凡事虚空里,何劳苦著情。
九折沧江转苇航,花间流水自宫商。
岩开天线登无路,殿鏁仟金拜有光。
曝背龟从平石上,避人猴向险枝藏。
断桥盍有重红日,狂欲乘风扣魏王。
风约钟声落耳根,归鸦点点不成群。
前山野烧青烟起,散满空中作暮云。
纵横屐齿印苍苔,梦笔山高翠作堆。
日带晚光归海去,风传秋信下天来。
竹开小路通萤过,松守空巢待鹤回。
蚋瓮乾坤还自乐,何须金屋玉楼台。
千古长情祇翠岑,休谈点石化黄金。秋来国事方尝胆,病后禅机忽上心。
老眼看书嫌字细,乾喉饮酒喜杯深。几回空检斑衣箧,望断白云天外阴。
厌居京洛说行持,袖裹青蛇上武夷。仙为写真供御览,天怜病眼召神医。
江中白石差龙斲,洞里苍松带鹤移。无事出山衣屦湿,满城风雨鞠花时。
櫩蛛巧经网,林鸠拙营巢。孰知拙反胜,网坏巢独牢。
鞠胎绿蕊未曾成,百种丛中半忘名。试检记花牌字看,春篱醉墨欠分明。
旋随琼霙飞,绕我茆屋角。结子意渐浓,岂为羌管落。