既搦尔管,亦抚尔琴。嗟我诸友,东西北南。言笑云云,实谐我心。
火云阁日烧层空,炎蒸六月处处同。翠华诘旦出深殿,远过霓裳仙子宫。
曰兹故是清虚府,雾阁云窗隔尘土。珠帘影动凉吹轻,琪树阴阴正亭午。
玻瓈碗冻仙果香,行厨又荐昆崙浆。太平不唱羽衣曲,南风一阕谐宫商。
红炉万国不可闯,何时炎海回秋浸。锄禾田父苦涂泥,暍道行人思息荫。
臣心感之良恻然,愿均此施苏颠连。舆图亿载比乔岳,万姓长歌尧舜年。
宦居感流序,嗟此菊有芳。皎皎玉露白,采采金花黄。
冠裳集群仙,列宴琼瑶堂。黄流荐宫醴,银丝脍河鲂。
华笺洒元露,佳句纷琳琅。栗里自閒适,竹林徒疏狂。
所以达士饮,显允德足将。流连不可极,夕阳明远冈。
酒酣壶矢罢,题诗对寒香。
兄向江南还,弟上金台去。水口一相逢,离愁渺烟树。
今兹一邂逅,留君留不住。欲为回车轮,暂慰我朝暮。
天意复从人,潇潇来夜雨。
霜台值春晚,芳草都门多。故人夙严驾,欲别还相过。
感时愧余拙,黄鸟丘之阿。正学久蓁芜,异说纷蝉蛙。
西江远可涉,帆影天一涯。吾道皦如日,此去将如何。
赠君锦绣段,听君白玉珂。锄茅忆山径,濯锦夸天河。
愿君更努力,洙泗多流波。
世路苦氛埃,缅怀在山谷。晓出西郭门,珂马纷相逐。
细草迷旧津,屡问烦僮仆。小径入湖阴,穿云过林麓。
僧房雾露清,石磴莓苔绿。主人携酒至,盘餐杂殽
京城重元宵,鳌火及明发。士女嘻以游,清歌绕天阙。
胡彼风雪雱,而有此萧瑟。阴晴固难定,兹会胡可必。
行乐须少年,人生易华发。从此复何为,且尽杯中物。
先生原将种,东观早蜚英。统制新衔命,羌胡已识名。
岂为投笔叹,暂作请缨行。沙草关南戍,旌旗塞下营。
背人时草檄,入幕夜谈兵。文武真兼济,忠勤定有成。
战袍团绣廌,介马粲朱缨。意气吞群羯,勋庸播两京。
百年今故典,万里此长城。宵旰忧心泰,边陲指日清。
关张非俊杰,韩范本儒生。佩得黄金印,归来谢圣明。
榻外松花午梦香,唤人鹦鹉绿罗裳。襧衡去后谁能赋,陇树愁云几断肠。
合浦珍珠光照夜,结为帘幕价连城。玉钩不上黄昏后,十二琼楼月倍明。