古书万卷积成蠹,老屋数閒深却幽。
午枕忽惊毛骨冷,觉来风雨一山秋。
天然初不事铅华,此是无尘有韵花。
翠带讵容萦俗客,金杯祗合劝诗家。
火齐无光荔实圆,未觉先说齿流涎。
唤回天竺三年梦,参透披云一味禅。
不到庐山辜负目,不食螃蟹辜负腹。
亦知二者古难并,到得九江吾事足。
庐山偃蹇坐吾前,螃蟹郭索来酒边。
持螯把酒与山对,世无此乐三百年。
时人爱画陶靖节,菊绕乐篱手亲折。
何如更画我持螯,共对庐山作三绝。
秘书行处有歌钟,身在名园锦绣丛。
试问高吟梁苑雪,何如共快楚台风。
人鸥不去机方息,鱼我相忘乐未穷。
待得芙蓉濯云锦,弄花翻水与君同。
天寒不知翠袖薄,日煖但觉玉烟生。
晓梵鱼出听,夜禅石点头。
见说周颙誇早韭,斲烟锄雨幸时分。
叶从秋后变,色向晚来红。
煖分煨芋火,明借绩麻灯。