子美无诗到海棠,酒边游戏略平章。
日烘不睡却成睡,风暖无香却自香。
花事一番劳应接,春光强半被分张。
速来窠上寻徐老,同醉花前作楚狂。
知君得法自南昌,作舍何须问道旁。
二老未尝轻许可,两诗固已为平章。
胸横云岫无穷意,语带梅坡不尽香。
政乏绮纨相妩媚,不妨风气似诸王。
濛濛香雾湿未乾,烟光匝地春风寒。
牧童三五唤归切,鞭牛为马蓑马鞍。
一声芦管振林木,口畔呜呜相戏逐。
梅花乱落自潇洒,绝胜豪门调新曲。
老觉此身无一堪,尚牵诗课撚衰髯。
亦知庭院西风恶,直为秋香不下帘。
萋萋墙根荠,采掇盈一襜。
破白半浮糁,杀青微下盐。
长贫欢亦苦,积悟觉尤甘。
缅想拔蔡者,吾今已伤廉。
圆蒲相将结僧厦,荷叶蒲茸绿相亚。
浮花浪叶自飘零,小院回廊正潇洒。
叶如青幄花成茵,细腰起舞来送春。
纸光如银墨如漆,落笔四座惊有神。
轻衫短帽付余子,花前醉倒输闲人。
可怜玉雪不供愁,似情诗翁作□□。
□□此君虽强项,岁寒相对却风流。
老去功名不挂怀,高眠之外只清斋。
偶因种竹便多事,风叶扫余还满阶。
宿雾酿成三日雨,晓风鏖退一天云。
落花院宇浑无事,闲拂碑尘看断文。
俸余宜办买山钱,却买端州一砚砖。
依旧被渠驱使出,买山之事定何年。