一曲狂歌酒百分,蛾眉画出月争新。
将军醉罢无馀事,乱把花枝折赠人。
二年边戍绝烟尘,一曲河湾万恨新。
从此凤林关外事,不知谁是苦心人。
陇上征夫陇下魂,死生同恨汉将军。
不知万里沙场苦,空举平安火入云。
不将真性染埃尘,为有烟霞伴此身。
带日长江好归信,博罗山下碧桃春。
画舸轻桡柳色新,摩诃池上醉青春。
不辞不为青春醉,只恐莺花也怪人。
花枝如火酒如饧,正好狂歌醉复醒。
对酒看花何处好,延和阁下碧筠亭。
豺狼坑尽却朝天,战马休嘶瘴岭烟。
归路嶮巇今坦荡,一条千里直如弦。
六出飞花入户时,坐看青竹变琼枝。如今好上高楼望,盖尽人间恶路岐。
青溪道士人不识,上天下天鹤一只。洞门深锁碧窗寒,滴露研朱点周易。
席箕风起雁声秋,陇水边沙满目愁。
三会五更欲吹尽,不知凡白几人头。
玉颜虽掩马嵬尘,冤气和烟锁渭津。
蝉鬓不随銮驾去,至今空感往来人。