落日长川暝,孤舟独客愁。若为今夜月,不是故园秋。
片影悬珠斗,微光下玉钩。心期明镜满,指日大刀头。
黄鸟堪求侣,青山独掩扉。相思空夜月,一别换春衣。
江树云边出,林花雨外稀。董岩佳赏地,连佩莫相违。
春山曾共赏,一别又西风。岐路非关远,心期恨不同。
暮天孤嶂静,秋水夕阳空。为有相思寄,云边送断鸿。
湖上夕水寒,潜鳞避深钓。野老本无营,一竿挂残照。
人知白首心,我爱沧浪调。何必客星高,将贻故人笑。
开径馀松菊,藏书富简编。砚池春霁雨,琴几晚凉天。
酒伴呼浮白,儒生问草玄。应耽名教地,倚杖信流年。
无诸台下叶初黄,客里相逢值早霜。秋馆醉看仙菊满,禅房坐识雨花香。
别来塞雁江云隔,梦去青山海路长。白发广文凭问讯,门前还有几升堂。
新持半偈出青莲,孤鹤閒云思渺然。金锡来承天汉语,紫衣归坐雪峰禅。
寻钟野寺残山外,漱齿寒流落照边。行至东林休结社,松枝已偃旧房前。
出郭秋已深,寒原骋心目。爱君幽栖地,市廛若林谷。
初月谐晚寻,同人遂成宿。楼虚在山翠,书声向乔木。
飞雨一峰来,微云度疏竹。清镫对残尊,孤琴写幽曲。
自得静者心,何须游秉烛。
暮色带远屿,大江浩悠悠。临分未能别,红叶满汀洲。
夫子何所适,绮纨上国游。凉风吹飞旆,沙路鸣紫骝。
载酒江上石,把杯对高秋。遥山微雨晴,夕阳在孤舟。
海茜去翩翩,焉能狎群鸥。青云可翘首,沧波正安流。
素艳秾华似斗开,露房双启暗香来。只疑月下瑶池会,半出红妆捧玉杯。