钻天岭上已飞魂,判命坡前更骇闻。
侧足三分垂坏磴,举头一握到孤云。
微生敢列千金子,後福犹几万石君。
早晚北窗寻噩梦,故应含笑老榆枌。
今夕何朝,披岫幌、云关重启。引冰壶、素空似洗。卷帘中、敧枕上,月星浮水。天镜夜明,半窗万里。盼庭柯、都老大,树犹如此。六年前、转头未几。唤邻翁、来话旧,同篘新蚁。秉烛夜阑,又疑梦里。
溽暑薰天地涌泉,变跧避湿挂行缠。
出门斟酌无忙事,睡过黄梅细雨天。
身济投艰业,时乘拨乱机。
荆榛荒帐殿,风雨颒戎衣。
有日临黄道,无星彗紫微。
至今淮海上,犹咏六龙飞。
白龙青峡紫烟炉,山北山南只半涂。
说与同来绿玉杖,他年终补卧游图。
平生爱雪如子猷,江湖乘兴常泛舟。
长篙斫冰阴火迸,玉板破碎凝不流。
淙琤大响出船底,两舷戛击锵鸣球。
棹夫披蓑舞白凤,滩子挽繂拖素虯。
四开篷窗爱清供,风卷花絮飞来稠。
飘飘著衣宝唾住,片片入酒春酥浮。
醉中榜入玉烟去,耳热不管寒飕飕。
大千空蒙到何许?日暮未肯回船头。
夜深冻合随处泊,歌呼达晓鱼龙愁。
明朝掬雪颒且漱,挥毫落纸云烟遒。
新诗往往成故事,至今句法留沧洲。
推迁华年弦柱换,俯仰归鬓塘蒲秋。
晓衾闻雪亦健起,径欲一棹追昔游。
毡衫胖肛束浑脱,絮帽匼匝蒙兜鍪。
十步出门九步坐,儿女遮说相苛留。
谓言此是少年事,岁晚户牖当绸缪。
万景无穷鼎鼎至,百年有限垂垂休。
梦随落雁堕沙嘴,愁对饥鸱蹲瓦沟。
重寻胜践可复许,且挹清寒揩病眸。
须臾未遽妨性命,呼童尽卷风帘钩。
残山剩水带离亭,送客烦君远作程。
直欲明年击吴榜,白沙翠竹是柴荆。
斑骓别後月纤纤,门外疏桐影画帘。
留下可怜将不去,西风吹上两眉尖。
窗明窗暗篆烟馡,珍重晨光与夕晖。
东院斋钟披被坐,南城严鼓岸巾归。
几人霜滑骑朝马,何处灯残织晓机
懒裹若承三昧力,始知忙里事俱非。
水阔鸟乌倦,墟寒童仆饥。
一湾村县过,百折暮江迟。
晓梦孤灯见,春阴病骨知。
简书宁不畏,旅力奈先疲。