蘼芜有香叶,采采乘清旦。山头去妇思,堂下骚人怨。
使君亦何为,烹茶奉閒燕。
紫蒂黄苞破腊寒,清香旋逐角声残。
饮罢流连未归去,更来花下捧茶瓯。
夜雨暗添西涧水,春风开遍北楼花。
阶除翠色迷宫草,殿阁清阴老禁槐。
鼎湖弓剑仙游远,渭水衣冠辇路新。
蜜云新样尤可喜,名出元丰圣天子。
岩岩九门深,日举费十万。忽于泥滓中,得列方丈案。
腥咸置齿牙,光彩生顾眄。从此辱虚名,岁先包橘献。
微生知几何,得丧孰真赝。玉食有云补,刳肠非所患。
土膏起兮,泉流驶兮。牧徂于田,偕妇子兮。既耕且艺,耘且耔兮。
一岁之功,在勤始兮。野无蟊螟,塘有水兮。非神之力,其谁使兮。
我苞盈兮,我实成兮。挥镰铚铚,风雨声兮。囷仓露积,如坻京兮。
遗
林兰擅孤芳,性与凡木异。不受雪霰侵,自足中和气。
欲知清净身,即此林间是。