萧萧松竹翠交加,五里桥南处士家。化育尽令饶雨露,山游终许载云霞。
岩花乱发双扉暗,涧水潜通一径赊。老我已忘尘俗念,长生试欲问丹砂。
上方形胜占祥符,矫首灵山似画图。火暖云炉然榾柮,酒香春瓮胜醍醐。
西天教演真乘秘,东鲁书探满架储。见说夜来禅定起,一龛坐对月明孤。
乌雀春喧喜事重,天香国色倚东风。宫车北望滦阳去,锦绣繁华一梦中。
淮天锦绣正缤纷,花下传杯赠去人。千里若归瀛海上,东风好寄故园春。
每欲挥毫赋子虚,非才空愧马相如。弯弓却道云无雁,弹铗多应食有鱼。
芸屋泥香朝雨后,竹床月透夜凉初。诸生沐浴文翁化,坐拥皋比听读书。
石根苍竹净晖晖,暖翠翻花遍羽衣。见说上林春似海,乘风好与凤凰飞。
悠悠岁月去如梭,富贵人生奈汝何。过眼已应天夺魄,樽前且赋考盘阿。
君家高住碧云层,木杪啼猿唤得应。作客淮南浑欲去,画图遥指是庐陵。
坐阅文成却老方,石床阴覆紫云凉。仙山甲子须臾事,不管人间白昼长。
月湖公子泮池深,老却平生富贵心。宝铗歌残星斗落,紫箫吹断凤鸾吟。
秫香樽蚁杯频泛,烛剪钗虫夜向深。若幸广文归去早,午风花下定相寻。