帝子湘江翠袖寒,云深风雪佩珊珊。罗浮仙客频相遇,牢落冰姿不耐看。
篮里鱼肥锦吐腮,沙头不许价高抬。世间谁识端严相,璎络何消露出来。
女壸仪容正,儒家问望隆。相攸谐匹配,主馈恪亲躬。
渊漠精思密,冲和内行充。誓言昭皎日,警戒穆清风。
奉上欢娱备,承祧享荐丰。庖羹和滫瀡,樽醴泛冲融。
御从恩私洽,姻联语笑同。佩兰香纂纂,采藻咏沨沨。
织杼丝缣迭,纫针组制工。竹綀敦朴素,帷幔革鲜红。
浮俗艰难际,平居淡薄中。遐龄期□□,□□□□□。
夭丧罹贤胤,哀伤切令衷。孙谋贻嗣续,孩长赖帡幪。
家训论先系,师传督懋功。精金成跃冶,美石就磨砻。
荏苒流年度,荒凉往事空。神游骖紫凤,悲些托玄鸿。
画像光辉睹,灵车影响通。金花崇隧典,矫首大明宫。
天涯一片武陵霞,满眼春光处处花。莫道繁华浑似梦,周南正好咏宜家。
来看南枝与北枝,溪头立雪思离离。逢人若问调羹事,须待青青着子时。
遥山祇在半空中,沧海蓬莱有路通。双树西风秋洒洒,仙游一曲寄丝桐。
红盘擎到碧窗纱,三寸黄柑擘永嘉。亲老正思甜舌本,蜡封谁为寄吾家。
千里江山似画图,天光如洗雨晴初。共传游子催归骑,还道慈亲正倚闾。
野水耕畬收黍稌,芸窗俎席荐殽蔬。中都旧日留遗爱,好属周南太史书。
碧崖浮动白云低,山雨晴时水落溪。日午醉眠人未起,胜如骑马听朝鸡。
仙人高住天台山,琅玕苔草怡春颜。翩然卖药向城市,云裾五彩鸣瑶环。
晓起苍茫天万里,寒杯倾浥上池水。青眼逢人一笑开,宁使唇亡露牙齿。
十年江海鸣征鼙,群黎惨淡愁疮痍。神功安用施刀圭,坐令寿域春熙熙。