才过春分,又将寒食,烟光处处宜人。欲邀仙侣,选胜趁芳辰。
尚卜阴晴未稳,重游意、兀自逡巡。城南畔,招提小小,桃李亦纷纭。
闲评。伤往事,王孙草绿,帝女花芬。渐苔侵古径,蒿满闲门。
剩有方池碧涨,凝情处、树古亭新。还怊怅,踏青期阻,微雨杏花村。
弥月狸奴堪玩,新池鱼婢应忙。时时偷窥水中央,躲在蔷薇架上。
卧似绿茵滞雪,嬲疑锦幔飞霜。穿林似兔忒轻狂,扑著虫儿谁让。
细雨欲收春去,残花暗约莺留。无心闲玩强登楼。
陌上行人还有。
泥滑难将旧恨,提壶唤起新愁。天涯芳草共悠悠。
零落海棠消瘦。
惜春自是因春瘦。欲写新词应未就。人苦恋春情。春归不恋人。
春道归非早。百二还嫌少。人不解春情。翻云春撇人。
凉风款款惊愁客。萧萧短发衣衫窄。秋色入园林。新蛩鸣夕阴。
江南莼正美。欲趁芦花水。帘捲月痕收。砧声隔画楼。
杏园春暮。艳夺朝霞沾雨露。翠黛痕收。笑对桃花小槛幽。
雕梁燕语。草长蘼芜知几处。彤管轻描。和罢阳春柳絮飘。
愁砌一腔新闷。万斛千航难盛。何处最伤情,儿向书帏谁问。
孤零。孤零,应掩关雎不咏。
自小娇憨亲纵。恼著情儿没缝。万唤只低头,故故嗔人珍重。
如梦。如梦。姊妹仙行居仲。
天与湖光一派。惟有青山稍碍。水落岸痕深,还恐鱼龙嗔怪。
欸乃。欸乃,个个菰菱满载。
桂子香风暗透。又是中秋时候。带月卷帘窥,眉映碧波纹皱。
消受。消受。惟有燕山依旧。