公馆萧条百岁馀,独存双桧向江隅。山川云雨时时会,造物风霜隐隐扶。
后土不埋龙蜕骨,赤霄端有凤将雏。醉翁草木皆堪敬,闻道邦人画作图。
送客宣城郡,吟诗忆土风。
雪肤银杏白,火□木瓜红。
楚殿荒山里,澄江出树中。
君亲三载仕,我友一樽同。
淮南信佳士,思仙筑高台。
八老变童颜,鸿宝枕中开。
异方营齐味,数度真琦瑰。
作羹传世人,令我忆蓬莱。
茹荤厌葱韭,此物乃呈才。
戎菽来南山,清漪浣浮埃。
转身一旋磨,流膏入盆罍。
大釜气浮浮,小眼汤洄洄。
顷待晴浪翻,坐见雪花皑。
青盐化液卤,绛蜡窜烟煤。
霍霍磨昆吾,白玉大片裁。
烹煎适吾口,不畏老齿摧。
蒸豚亦何为,人乳圣所哀。
万钱同一饱,斯言匪俳诙。
玄元奕叶圣神孙,邈然跨海超无垠。锦袍淋漓舞郁轮,秕糠斯文遗世纷。
羿娥招摇迎帝阍,诉以九河导昆崙。飞鱼挟辀湘女嫔,回光下照扶桑暾。
洞庭钧天弭节闻,俯仰一笑三千春。天台子微未足论,大儿汾阳谁与伦。
知章识公尚几尘,日衡气机与地文。采石之水青山云,魑魅夜啸狌鼯坟。
吁嗴夫人此栖神,文或不死非其存。
文章不经世,识字长苦饥。而令七尺躯,愧此一鸱夷。
何似不读书,买牛荷锄犁。六经垂照耀,九道驰坦夷。
天门西北开,达者得升跻。儒冠立其下,宁问渠是谁。
凤雏生不凡,三日愿高飞。蓬鸠远未识,老死安其卑。
二鸟各适性,吾方定其施。鸠兮鸠兮汝勿嗤,朝阳合得凤来仪。
一举万里青云栖,汝鸠虽老安得知。
江南浙山俱可人,泽北惠泉尝入梦。昔年濯足望具区,船头百折烦遮送。
高情数与此山期,舟不冲风雨尼之。天公忌人如忌疾,十年欲去事长违。
昨宵拄杖落林谷,画舫载泉赢百斛。为倒龙堂明月珠,共试蛇坑小苍玉。
故人谈颊翻九河,舌本咽枯知奈何。此泉此茗不易得,缓饮缓煎还可过。
人间酒肉谁厌臭,我味此泉渠闭口。身如瓠壶过汤羌,慎勿与方传不朽。
锡谷名泉誇第二,江水由来胜山水。中泠天畔隔苍烟,九龙眼中荖可喜。
我梦临此鉴眉须,裹茗烹煎携绿珠。老僧毵毵妙而臞,忽来说禅坐跏趺。
三生岂是旧缘法,明日买船当下闸。共君乌纱一裹头,野岸春洲看晴鸭。
海于天地中,物不能比大。阴阳浩出没,造物穷荒怪。
力足浮三山,势欲吞大块。岂惟日月浴,兼疑鬼神会。
披经案《山海》,异族纷琐碎。我时一徘徊,足蹑二仪隘。
焉知贾客辈,入海如入阓。风昏白波驶,雨惨黑洋迈。
批石嗔火发,齧指愁舟坏。飞鱼集樯柂,翅尾错珍贝。
初疑燕雀翻,复骇蝗螟坠。非类感所稀,枯腊拾海外。
三韩雨雾洗,百岛风烟带。参差插双翰,欹侧张两旆。
形模小鲜具,意气鹏鹤类。祗惭海若笑,狭小矜此辈。
我复嗤海若,万汇同一态。神灵数巨鱼,鲲鲸鳅鳄魪。
智屈云雨能,肉大何足脍。龙门万鱼跃,此翼吾所快。
宜城竹叶酒,女子数钱沽。上马问儿童,醉似山公无。
日落襄阳城,月照大堤曲。绣颊似花红,含情江水绿。