行行古城头,历览古城下。
水鸟傍人烟,河流隔桑柘。
秋山豁晴翠,野老亲时稼。
民讼今已稀,闲登厌官何。
客亭多少路,花信几番风。
折柳赠新翠,种桃思旧红。
渊明节已异,潘岳趣还同。
政治有余力,归来辞赋工。
樯头飞去乌,夜夜啼声碎。
犹不如水禽,双栖向烟外。
烟外少分张,渚间多翳荟。
休同八九子,反哺人谁爱。
展开阅读全文
小人贫於资,君子贫於时。
小人富於货,君子富於辞。
贫虽同寒饥,富不同路岐。
彼富殁则已,此富名不移。
丈夫事百变,未死安可期。
明明趋财利,莫恤前人嗤。
举家如春蚕,仰食不可迟。
况念宿债窘,何愧贱士为。
买臣尝负薪,相如犹涤卮。
君思此二人,信吾言不欺。
迩者有赵壹,穷愤自兴诗。
乘骥抱美玉,乐与和未知。
古来鲜逢遇,後世无苦悲。
蔼蔼桑柘岸,喧喧鸡犬村。
晚云连雨黑,秋水带沙浑。
稍听邻船语,初分异土言。
虽嗟远朋友,日喜近田园。
张君献诗诗词巧,美女插花娇醉春。
公答七言夸笋笴,我无千里学骐驎。
夜吟谢朓澄江练,露湿陶潜漉酒巾。
归去应将锦囊贮,已胜珠玉莫愁贫。