平坡杳杳挹西湖,径断樵行败叶铺。泉落石河深愈急,云归沙树远疑无。
夜堂风静纾帷幔,晓井霜寒响辘轳。那得馀生辞世网,卷衣来此日跏趺。
一灯长夜佛前明,庭树枝多宿鸟争。野外霜寒人未起,林僧肃肃又经行。
草庵寂寂住城西,寒夜重来乐旧栖。谯鼓无声更漏永,满林残月听乌啼。
万叠青山万叠云,乱泉流处路微分。岭猿凄断人愁听,只隔烟萝便不闻。
淡淡烟中映夕曛,疏疏石上拂晴云。展图却忆西冈夜,坐听秋声亦有君。
身外留黄犊,山中耕白云。不随樵子去,无路得寻君。
鸣雁为离群,馀哀度水云。那知故乡夜,亦似客中闻。
琳馆无尘真福地,门前万竹自青青。丹成井底飞双鸽,桧老坛边布七星。
鹤舞出林朝每见,龙吟归壑夜还听。我来祗为逃秋暑,非是寻仙问道经。
偶同看竹过林庐,素抱欣从此日舒。浅碧云虚泉落后,孤红霞澹涧芳馀。
放禅时至钟鸣室,施食人回鸟下除。胜地每嫌山水隔,不因乘兴到应疏。
小小板桥斜路,深深茅屋人家。竹坞夕阴多雨,桃源春暖多花。