灵鳌戴出梵王宫,殿阁崔巍百世雄。
额古泽心颁建武,地钟元气孕鸿濛。
云连吴楚江山秀,水接沧溟海日红。
我欲楞伽分半榻,汲泉煮茗话真空。
天气清无霞,远山益幽霭。凭楼纵观眺,目与群物会。
清风自南来,竹树生微籁。歌禽唱金缕,翠筱飘罗带。
时佳景复丽,赏心亦高迈。延伫望钟陵,眷然怅松桧。
似觉古今短,徒谓乾坤大。念昔爽鸠氏,川原鲜常在。
两峰不出云,十里春阴谱。水上快凫鸥,帘前怨鹦鹉。
花寒不放香,月瘦未见补。莫谓近山晴,远烟还是雨。
越王城边春鸟吟,忽思美人歌舞心。一朝歌舞向吴国,水犀军散剑池深。
姑苏台下草连天,鸱夷一艇何茫然。
薄云冰净光帘幕。幕帘光净冰云薄。清逼梦乌惊。惊乌梦逼清。
静阶流素影。影素流阶静。时露濯花移。移花濯露时。
鹤鸥闲共人游乐。乐游人共闲鸥鹤。松落露高峰。峰高露落松。
隔溪烟水白。白水烟溪隔。非是远忘机。机忘远是非。
宫闱落叶。金风团扇悲时节。玉漏迟迟。翠辇遥传太液池。
君恩浩荡。瘦影寒香如妾样。明月丹墀。谁奏新声一斛珠。
连宵风雨。黄叶林间秋几许。大地清凉。游子惊心忆故乡。
人生如寄。对景频弹思母泪。何日归期。回首青霜黯鬓丝。
昨宵解佩梦江滨。朝来翠掩歌屏。黄鹂花底语星星。
风度重扃。
蝉翼云鬟新碧,绮纨沉水馀馨。漫歌金缕荐佳醽。
遥忆峰青。
雨馀虚阁凉阴满,风细窗南。梦破邯郸。一枕清芬未可贪。
遥山壁立高云汉,不许云函。此境谁谙。羡他飞鸟远能探。