南窗坐掩读残书,落尽梨花雨点疏。
短梦或因中酒后,轻寒已过禁烟余。
芹香堕几初归燕,泉脉通池欲上鱼。
搔首故人怀别久,欲凭尺素问何如。
海风吹浪集楼船,百战疲兵仅数千。
但许有身堪报国,岂知无力可回天。
幽燕北望王师远,江汉南来地势偏。
天堑已空豪杰没,朔云边雪事茫然。
画角城头曲未终,十年哀怨万方同。
黍离正恨伤周切,章甫翻怜适越穷。
黄叶空山僧舍雨,沧浪衰鬓钓丝风。
闲愁欲遣三千斛,浊酒宁辞一百筒。
漠漠蒹葭断渚连,烽亭亭鼓报更传。
回风吹树缆初系,斜月照蓬人未眠。
雁足寄书怀岁晏,蟹鳌新酒及霜前。
沧茫远浦寒灯外,尚有渔郎夜扣舷。
高台俯仰大江驰,南尽瓯闽树影微。
白草秋烟遗战骨,青天寒照落人衣。
襄阳耆旧心如昨,华表仙翁事即非。
东望故园三百里,不堪搔首片云飞。
世业神明裔,朝家礼秩优。祝釐宣室夜,赐曲鉴湖秋。
海月虚瑶席,天风驷玉虬。谷神应不死,独与化为谋。
二龙怅望杳东游,弓剑苍茫满地愁。青草空遗双冢月,彩云已散六宫秋。
长江落日忠臣恨,易水寒风壮士羞。楚汉兴亡俱一梦,当时何用割鸿沟。
落木惊波入虏尘,新亭空集北来人。神州未复英雄老,王业偏安历数屯。
万骑星屯潮卷夕,六宫云散草生春。百年江左偷安计,泉下惟应泣老臣。
枫树林边雨脚斜,儿童祈赛竟喧哗。
鸡豚上戊家家酒,莺燕东风处处花。
野径归时扶醉客,丛祠祭罢集神鸦。
濒湖生意伤多潦,预祝汗邪载满车。
流水湾回路百盘,化人楼阁倚清寒。
枕中鸿宝长生箓,屋外玄都太古坛。
金鼎有丹先试犬,玉箫无曲不吹鸾。
麻姑未老秋霜鬓,几见扶桑海未干。