野鸡毛羽好,不如家鸡能报晓。新人美如花,不如旧人能绩麻。
绩麻作衫郎得著,郎见花开又花落。
瞿塘险为三峡门,两岸束急洪涛奔。十丈江船万斛力,一篙失势原无根。
前船才过后船出,蜀商来往无虚日。君不见人间行路难,咫尺风波永相失。
江水萧萧江岸风,泊舟不归何处翁。鼋鼍出没浪如此,尔尚醉游春梦中。
空山云深白日静,松声如涛屋如艇。归来归来毋久留,不归恐君将覆舟。
夕风萧萧云气乱,篙子移舟频触岸。溪头犬吠声转狞,沙际人归暗相唤。
两三家村稍已近,十五里程才过半。一星不出雨欲来,时复推篷仰天看。
露长纤纤叶,春添细细根。生涯惟水石,幽意自乾坤。
过懒愧前垢,晨起亦已勤。开门扫积叶,苔色一何新。
不知何夕雨,馀湿未生尘。初日照修竹,青山可怜人。
俯仰衡门下,谁知此意真。
丝丝暖雨歇春潮,云压江流落涧桥。欲访桃花无路入,好风时度玉人箫。
居高贵能下,值险在自持。此石或可转,此报终不移。
风壤三洲接,江湖一水分。虹消沧海雨,日落洞庭云。
客意终难尽,渔歌不厌闻。长思陆鲁望,不出可忘君。
叠嶂来山尾,平湖对寺门。登危逾近郭,望迥更连村。
客醉迷花畔,樵歌坐树根。不烦留煮茗,雨过井都浑。