珍重张公子,交情不我遗。
肯迂林下步,来贽袖中诗。
江树烟中色,丛梅雪外枝。
吟哦清绝句,一一可同时。
展开阅读全文
骐骥瘦,驽骀肥,不如占我白石矶。
出无车,食无肉,宁复羡渠黄金屋。
叔孙礼乐何纷纶,两生不行岂徒云。
丈夫结交半天下,几人沮溺同耕云。
捷径趋荣速如鬼,龌龊岂堪豪右齿。
虞卿著书托穷愁,仲蔚绕宅蓬蒿秋。
朅来话旧重携手,往事纷纷集樽酒。
胸中奇气耿独在,匣剑时作蛟龙吼。
穷亦乐,贫非痡,
且复安步行坦途。从人潮笑我非夫,
乘流则逝宁须扶。亦知落落固难合,
焉能郁郁屈此乎。朝驱车于阆风之颠,
夕济舟于丹水之渊。放身的外岂不好,
局蹐人间真可怜。追若亡,汗漫游,
笑宁子,商声讴。岂曰无衣,与子同裘。
天地一马,日月双輈。噫,流光胡可以淹留。
路去丛祠修竹林,插天松桧卧龙吟。
翚飞朱阁阑干外,人在白云岩窦深。
落花半逐流水逝,黄鹤一去莫烟沉。
安得金丹蜕凡骨,一视往昔与来今。
白鸟江天阔,青山佛阁重。
影孤寒日塔,声殷暮烟钟。
异世文中选,当时镜里容。
犹传遗蜕骨,只在此高峰。
昔向画图见,今行莽苍间。
天连疑有路,湖阔更无山。
地入番君国,星潜左蠡湾。
江神相行客,未觉畏途艰。
去郭无多地,肩舆又独来。
青山随路转,老树挟溪回。
映水深宜竹,皑林早见梅。
颇思倾白酒,适意卧青苔。
地僻尘心远,台高纵目赊。
鹭明烟际渚,鸟篆雨馀沙。
橡栗骈秋实,鸡冠媚晚花。
断无车马客,来问野人家。
悲思亦何苦,繁声咽未休。
家庭残日曙,衰草故园秋。
物化终归尽,年华迅若流。
要当期子夜,相与和商讴。
坠绪今如线,遗书尚满床。
功名两蜗角,世路几羊肠。
癖有登山屐,贫无在笥裳。
故人应见念,莫遣字稀行。
断岸收潢潦,苍烟出翠微。
众帆争鹁港,孤塔认枭矶。
万事皆前定,重来悟昨非。
此身縻薄爵,何处避危机。