展开阅读全文
芳洲日云夕,薄言撷兰荃。
悠悠无与赠,脉脉空自怜。
美人洵且都,为加一笑嫣。
知己古所重,欲报甘縻捐。
未省晼晚姿,可复成春妍。
彼哉爨下桐,犹为朱丝弦。
展开阅读全文
萧寺倚岩郭,昔游几何年。
兹辰惬幽赏,杖屦从懦先。
稍穿苍藓径,旋入青萝烟。
山色若倒屣,松风自鸣弦。
目力眩奇观,步屧信所便。
俄登旃檀林,金碧耀修缘。
道旁老木拱,诗翁久飞仙。
蝉蜕万物表,蝶梦三生前。
至今二百载,相望箕斗悬。
缅怀文忠公,丰碑泯遗镌。
乐善如缁衣,后世两称贤。
山僧矜好事,华表新题璇。
向来委榛棘,时情任渠迁。
先生笑抚掌,此事从古然。
相逢一樽酒,劝君小流连。
江梅欲浮动,春光向妖妍。
同游二三子,舂容有佳篇。
归欤不知夜,霜雪净寒天。
千帆东下势连樯,控带河山自一方。
塞角凄风营戌远,野花湿雨墓田荒。
落霞孤鹜江干阔,去马来牛岁月长。
老我声名无一遂,征衫蓝缕鬓苍苍。
自往丹丘去,因循过一年。
孤云无定止,明月又重圆。
书尾间相问,琴声淡悄然。
何时当会面,吟醉海涛边。
展开阅读全文
巧鬻非善贾,利获非良农。
君子不自智,甘与庸人同。
天君见独者,进退有新功。
忽敛艺文手,反著怀袖中。
客问以臆对,此说非易穷。
吾非宁武子,今学北山翁。
蒹葭漫漫秋风多,陂池水落枯苇柯。
青山断处落日下,欸乃一声渔子歌。
高秋鲈肥贱如土,换酒村场醉迷路。
夜深艇子舣前湾,依稀月照芦花浦。
先生志尚直明庐,庀职毋嫌外且疏。
聊向江城纡骥足,行趋禁闼侍鸾舆。
河阳花树曾亲植,鲁相葵根欲尽锄。
从此把君诗过目,绝胜厚禄故人书。
晚来舣棹濒江侧,汀草苹花间红碧。
无声画里更斜阳,匹练光中正秋色。
云间落帆击高树,烟外牧牛横短策。
黄昏渔火乱前村,犹有孤吟未归客。
劝尔编氓莫事魔,魔成划地祸殃多。
家财破荡身狼籍,看取胡忠季子和。
书法光芒晋永和,后来摹写不胜多。
考论又得桑夫子,兰渚风流转不磨。