柳色临江辇路长,葳蕤遥望翠华张。
衣冠隔岸催鹓序,舸舰中流列雁行。
鱼跃苍波赡御座,鸟啼春树识天香。
时巡百度稽虞典,不奏横汾礼乐章。
百战徒劳八岁兵,秦民失望霸图倾。
沐猴不免当时笑,戏马空传此日名。
故垒萧萧连泗水,寒山簇簇近彭城。
行人回首荒台上,啼鸟凄凉学楚声。
题柱才名旧,还官别意新。柳花低扑酒,山翠远迎人。
去马嘶芳草,娇莺惜晚春。秣陵千里外,飞梦更相亲。
晴登孤嶂俯郊原,指点东湖远近村。齐女墓荒枯树老,言游祠古断碑存。
一泓白水通湖口,几点青山近海门。此地旧传多圣迹,重来期与故人论。
寂寞荒城泗水东,昔人曾此遇真龙。一编已向兴王用,万户从教择地封。
带砺河山空往誓,春秋祠庙想遗容。酂侯下狱淮阴死,三杰惟公伴赤松。
早从侯頖究群经,虎榜新题属妙龄。骥出马群空北土,鵩因鹍化运南溟。
功名有待标青史,礼乐行看对大廷。席上儒珍期自保,一樽相送重丁宁。
画省为郎属老成,新持玉斧下瑶京。观风好遂平生志,题柱多传旧日名。
路入三湘秋水迥,霜经五岭瘴烟清。寸心不被炎蒸恼,长对冰壶夜月明。
岧峣城宇俯城闉,圣代褒崇赐额新。石刻尽题灵应事,香烟不断往来人。
经年树暗长廊昼,落日风清古砌尘。粉署政閒来伏几,敢将心术愧明神。
楚声空拟大招辞,欲挂吴钩失路歧。秋草故山行径殁,春风杨柳闭门垂。
范滂早重当时誉,黄霸多存去后思。閒向黄堂瞻皂盖,几人回首共凄其。
沧江晚来雨,恍若银河倾。千山拥暝色,万竹飘寒声。
篷窗有迁客,凄然百感生。