月落西风急,秋萤点点流。却疑江上女,半夜弄珠游。
辋川同啸咏,千古羡裴王。胜地输前辈,高风接后行。
园林留上客,骚雅共平章。试掬池边水,澄泓泛墨香。
衙署连床语,曾扳十日留。才回衡岳驾,忽作岱宗游。
琪树标清骨,丛兰陨早秋。云中还载笔,知有玉为楼。
大江如鸭绿,荡漾对糟丘。座上客常满,何如孙楚楼。
试索寒梅笑,闲窗独立时。花如平叔粉,人忆水曹诗。
影动疑君到,书来慰梦思。赠章何以报,聊折陇头枝。
瀹茗新烹第一泉,泠泠漱齿诵瑶编。却疑桂水乘槎客,忽入波斯载宝船。
顾盻中原多下驷,凭陵大国少先鞭。长驱此日逢勍敌,与汝平分半壁天。
宦情潇洒有馀闲,古寺幽芳得共攀。坐里氤氲香作国,醉中倾倒玉为山。
陇头驿使春相问,岭外音书远未还。旧宅罗浮千万树,断肠猿鸟白云间。
濯足溪头罢,还随独鹤行。迂疏成漫叟,礼法恕狂生。
好鸟频催酒,清风为解酲。眼前多乐事,身后总浮名。
兴来上客寻源,邀得素娥共酌。乘流泛木兰堂,引满倾金凿落。
淡云笼日醉花天,红雨侵阶点绿钱。宫柳春来如妾懒,昼长无事但三眠。