夭桃与芳草,艳色明朝阳。思君念华旦,贱妾惜容光。
白马何翩翩,况复值神武。
逸足看夷犹,四足入风雨。
右盼空流沙,左历无全虏。
中夜视房心,趣目翻霞举。
朝饮昆仑池,夕秣龙川渚。
毛族空成群,斑驳亦何数。
神物不虚生,寄托遇明主。
所适无险难,要知同彼此。
归来脱羁束,饱食刍与粟。
主人已封侯,安步驱华毂。
折杨柳,上章台,柳色依依尚未回。汉家尽得单于垒,屈指归同社燕来。
相如素贫贱,羽翼依文君。
一朝富贵擅名价,文君见弃如束薪。
五羖自傭赁,释褐归强秦。
鸣钟列华屋,膳羞罗八珍。
厌此糟糠妻,悦彼新美人。
二子既失意,瑶瑟流埃尘。
促轸不成曲,未唱先眉颦。
一发动三叹,泪下沾罗巾。
通宵坐披衣,夙昔谁与陈。
愁叹不复道,平明白发新。
芙蓉开绿水,青松映海棠。
新晴沐膏雨,艳色明朝阳。
绰约延姝子,转盼流辉光。
被服妖且妍,细浥蔷薇香。
下有合欢带,绣作双鸳鸯。
上有双同心,结作明月璫。
珠环垂两耳,翠凤翘钗梁。
琼钩约双袖,提笼学采桑。
采桑城南隅,五马停路傍。
调笑不一顾,但见桑条长。
归来候蚕眠,静坐调笙簧。
结发事夫婿,谁羡乐家王。
君唐虞兮臣皋夔,将卫霍兮恢边陲。
时文景兮民雍熙,狱无冤人兮野无蒿藜。
玉烛亘天汉离以昭兮,其惟百姓日用而不知。
歌鹿鸣与既醉兮,而颂声洋溢乎康逵。
顾此失彼吾君之清静躬俭以寂默兮,而犹薄滋味与游嬉。
臣原得连四海以为席兮,酌北斗而为酒卮。
使五老奉觞上寿以申祝兮,令夫八元夹侍而正仪。
原圣寿上齐於箕翼兮,其光容充塞於四维。
醉大道与仁义兮,而淳风浃洽於华夷。
期亿万期年兮,民皆陶陶而化之。
庆君臣之嘉会,陋酆镐与瑶池。
红芳开绣户,碧草衬斜阳。
楼上频回首,思君道路长。
舞衣叠翡翠,海月挂珊瑚。
香满流苏幄,相迎问醉无。
汉马饮长城,匈奴空塞北。
东胡与乌丸,先驱出绝哉。
月氏合康居,受诏发疎勒。
右校罗天山,左山林胡国。
嫖姚登狼居,旌旗照穹碧。
号令明秋霜,虏帐余空壁。
瀚海无惊波,献捷走重译。
大将朝甘泉,后部腾沙碛。
九宇动声容,功烈光篇籍。
将军拜通侯,歌舞连朝夕。
红芳开绣户,碧草衬斜阳。楼上频回首,思君道路长。