别来宽褪缕金衣,
粉悴烟憔减玉肌,
泪点儿只除衫袖知。
盼佳期,一半儿才干一半儿湿。
大郡名邦三历敡,居无家累一身强。渊明自信为先世,李白何妨入醉乡。
兴味萧条琴鹤对,仁恩敷洽棣棠香。年来谁应循良诏,怀剑如君滞远方。
汲黯忠良正著声,讵因私计动心旌。东山松菊浑无恙,北阙恩波浩荡明。
潞水扁舟函带玉,岳阳高阁挂冠缨。遥知旧隐生辉处,草木因君亦得名。
墅西丛竹日平安,莺谷鸥汀恣结欢。喜有凤毛三釜养,宁须蝉蜕九还丹。
秋风舴艋催飞鸟,冬日斑斓落舞鸾。寿越古稀登耄耋,封从郎署进堂官。
山晕太古色,日高苍龙飞。吾生好观物,心赏与时违。
沾城东望接清流,景物荒凉雹后秋。客里不堪闻野哭,封章欲上叹无由。
多半春藏画槛边,酒醒人困絮飞天。生怜南国桃花涨,惯系东风鸭嘴船。
绣箔吹香邀燕舞,钿筝弹怨恼莺眠。板桥斜日依稀是,小别婵娟又一年。
双帆剪破碧玻璃,秋色空濛望欲迷。七十二峰何处好,夕阳一角洞庭西。
屈宋流风远,千秋得嗣音。挥毫弹虎泪,抚剑助龙吟。
大雅扶轮手,中流击楫心。凉宵灯似豆,读罢泪沾襟。
铁板铜琶唱,天荆地棘愁。新亭周顗泪,旧院李香楼。
风雨神明泣,江山祖业留。苍凉感禾黍,寥落故宫秋。