春风始用事,天意有反覆。坐令冰雪姿,吹作锦绣谷。
粲粲玄都花,依依照人目。花气欲薰人,醉眼眩红绿。
想当瓮头春,颇为客频漉。慎勿遣红雨,零乱飞满屋。
三月江南好春色,买酒家家作寒食。男呼女唤俱出游,扶路醉归欢乐极。
街头尽日无人行,多在山村少在城。踏歌赛愿一时了,上冢归来闻笑声。
岂料如今一百五,画戟满城椎战鼓。子孙半作泉下人,薄酒不浇山上土。
死者已往生者存,随分欢娱各儿女。烹鱼裹菜当盘飧,花作红妆鸟歌舞。
君不见江南江北多战场,去年白骨无人藏。
水满双鸳沼,花开玉井莲。亭浮幽渚外,人渡小桥边。
白羽参差在,跳珠次第圆。风高与芬馥,露重借嫣妍。
青板钓鱼老,朱栏听雨眠。时从客容与,宁借鹭联拳。
何日回征棹,归来赋短篇。共邀池上月,同看水中天。
历欲绵洪祚,郊宜筑巨台。有司脩祝册,天子祭高禖。
意与群情合,春随上瑞来。翠舆瞻玉座,桂酒奠金罍。
喜色回中壸,欢声入九垓。熊罴占已兆,弧矢射将催。
异礼关宗社,馀波被草莱。灵基千岁永,玉叶万枝开。
制度新仪著,歌诗旧典该。鲁侯徒复宇,后稷始封邰。
帝德应先格,天心亦易回。至诚参造化,妙响疾风雷。
历数周家久,封疆汉地恢。山河今壮矣,瓜瓞信悠哉。
准拟螽斯咏,微臣愧不才。
前度刘郎迹已尘,交亲零落倍伤神。桃花句好人何在,忍看风摇燕麦春。
长安市里人如海,静寄庵中日似年。梦断午窗花影转,小炉犹有睡时烟。
跨鞍不作永城留,马上烟销霁色浮。便恐匡庐来入望,此行今日是江洲。
弦断何由续,镜分难再圆。感君绸缪意,赠我双纹鸳。
百年会有尽,此意终难捐。
清晨起盥栉,卷箔坐南轩。红日忽满树,飞鸟相喧翻。
农夫告铚艾,导我之前村。露晞芒屦滑,地僻秋芜繁。
行行不逾里,委蛇到其门。父老喜客至,为黍烹鸡豚。
劝我当力穑,醉中多好言。低头谢父老,我志久已存。
归来三叹息,默诵归田园。
西风动帘幕,蟋蟀鸣高堂。蔓草湿零露,秋闺知夜长。
佳人掩朱户,背烛解罗裳。愿言鸳鸯梦,双飞入方塘。
清影横疏棂,奈此明月光。依依照长夜,炯炯明愁肠。
不恨郎不归,恨月入我床。披衣复起坐,嚬翠挑残缸。
开缄取素书,解结罗带傍。一读再三叹,再读泪数行。
终夜不成寝,曙色忽满窗。虽云有膏沐,谁能理晨妆。