秦皇临碣石,汉帝幸明庭。非关重游豫,直是爱长龄。
读记知州所,观图见岳形。晓识仙人气,夜辨少微星。
服银有秘术,蒸丹传旧经。风摇百影树,花落万春亭。
飞流近更白,丛竹远弥青。逍遥保清畅,因持悦性情。
秋天拟文学,秋水擅庄蒙。草湿蒹葭露,波卷洞庭风。
便坐翻桑叶,长坂歇兰丛。檐喧犹有燕,陂静未来鸿。
蝉噪闻疑断,池清映似空。刘安悲落木,曹植叹征蓬。
重明岂凝滞,无累在渊冲。随时四序合,应物五情同。
发言形恻隐,睿作挺神功。下材均朽木,何以慕凋虫。
钩陈夜警徼,河汉晓参横。游骑腾文马,前驱转翠旌。
野禽喧曙色,山树动秋声。云表金轮见,岩端画栱明。
塔疑从地涌,盖似积香成。泉高下溜急,松古上枝平。
仪台多壮思,丽藻蔚缘情。自嗤非照庑,何以继连城。
大蕃连帝室,骖驾奉皇猷。未明驱羽骑,凌晨方画舟。
津城度维锦,岸柳夹缇油。钟声飏别岛,旗影照苍流。
早光生剑服,朝风起节楼。滔滔细波动,裔裔轻舷浮。
回桡避近碛,放舳下前洲。全疑上天汉,不异谒蓬丘。
望知云气合,听识水声秋。从君何等乐,喜从神仙游。
河曲衔图出,江上负舟归。欲因作雨去,还逐景云飞。
引商吹细管,下徵泛长徽。持此凄清此,春夜舞罗衣。
崇台高百尺,迥出望仙宫。画栱浮朝气,飞梁照晚虹。
小衫飘雾縠,艳粉拂轻红。笙吹汶阳筱,琴奏峄山桐。
舞逐飞龙引,花随少女风。临春今若此,极宴岂无穷。
清波收潦日,华林鸣籁初。
芙蓉露下落,杨柳月中疏。
燕帏缃绮被,赵带流黄裾。
相思阻音息,结梦感离居。
展开阅读全文
清波收潦日,
华林鸣籁初。
芙蓉露下落,
杨柳月中疏。
燕帏缃绮被,
赵带流黄裾。
相思阻音息,
结梦感离居。