卵色暮天低。匝堤芳草萋迷。谁携白酒唱黄鸡。应惜王孙不归。
尽日灵风羊角转,搅人离恨千万。魂逐旌幢遥远,梦回愁理春管。
日夕高城危旌卷。射目冷风如箭。潸然泪落,向金台畔。
古人悲,今人事,寸心乱。愁重天容墨,暮云远。春嫩芳时,早未经眼。
醉醒乾坤,是处肠堪断。看劫尘翻,沧波浅。旧家坊曲,买风月,徵歌管。
故山遥,佳期阻,旅情倦。衰柳休攀折,恨丝短。声声桃花,角梦归晚。
甚麻姑一笑,曼倩三偷,桑空桃幻。黄竹新栽,又潮翻波卷。
雾失楼台,路迷蓬阆,更引舟风远。若木无花,冰夷罢舞,药娥魂断。
几度扬尘,漫劳精卫,很石徒填,紫溟宵变。丝竹鱼山,梦鲁灵光殿。
莫问当年,转附朝舞,纵海天雄观。度索仙回,东皇清泪,碧云秋满。
早识长眉妒更多。悔移蜀柳植灵和。当年张绪今憔悴,晚向金城发浩歌。
情尽桥临雁水滨。枯槎残蘖阅千春。多生厌入离人手,约水颦青也赚人。
笛里关山路万重。锦城回望隔芙蓉。阳安唐柳应无恙,会友逍遥竞汉风。
金丝晴窣蝶黄乾。吴苑风多怯晓寒。廿四桥边鱼浪阔,青袍如雪倚阑干。
离肠九曲逗柔条。带眼频移损瘦腰。便织花圈投水去,缠绵犹自绕红桥。
虿发鬈焦袅更垂。绾春叆叇蹙金丝。丁香纵有同心结,寄恨酬欢两未知。
堕尽名城堙尽池。强台临望憺忘归。江湖满地烟波在,不缉荷衣缉柳衣。