媚川时未识,在掌共传名。报德能欺暗,投人自欲明。
月临幽室朗,星没晓河倾。的皪骊龙颔,荧煌彩凤呈。
守恩辞合浦,擅美掩连城。鱼目应难近,谁知按剑情。
送子斜阳外,心情借酒浇。一亭春草碧,千里马蹄遥。
曲唱新杨柳,人过旧板桥。后欢虽可卜,此际已魂消。
门前无屦迹,寂寞掩苍苔。一夜雨声急,满庭花乱开。
长吟春未老,失喜燕还来。为谢今朝事,孤斟浊酒杯。
凤台风月近如何,客里怜予独啸歌。遥想故人相别后,分曹斗咏兴弥多。
深院无人来,日长疏应接。窗外冷斜阳,萧萧闻落叶。
洞外野泉鸣,终古无人到。五色吐仙云,四面围丹灶。
忆别苏郎塞外城,秋来何事复南征。远疑孤鹤横空迥,近讶閒鸥泛渚轻。
雪满上林朝送影,月寒湘浦夜闻声。悬知霄汉翱翔日,白雀那能独擅名。
孤山踪迹迥无边,醉里罗浮别有天。春信挽回风冉冉,角声吹断月娟娟。
石桥清趣将吟远,纸帐空香入梦传。觉后欲寻浑不见,泪痕残雪暝浮烟。
华屋雕梁粉绘新,乌衣何事往来频。轻狂更择营巢处,下上犹寻系线人。
冒雨斜穿三径晓,随风遥度万家春。自惭寄迹浮名下,南北东西老此身。
繁英采采拾香红,倚倦还栖锦绣丛。湿透粉裳愁夜雨,低垂玉版怯春风。
魂归庄室应同化,梦与南柯杳不通。向晓却应谁唤醒,莺声遥在百花中。