扁舟遥泛宝珠圆,柱砥中流别有天。万顷琉璃涵日月,千秋祠宇肃忠贤。
先朝正气孤风凛,昭代崇恩奕世绵。赊望地围东去尽,日随征雁破苍烟。
高轩飞举兴多豪,学士仙风振雅骚。瑶岛拾来香满袖,相逢犹问旧宫袍。
炎荒东去有罗浮,门户朱明亦胜游。日月洞中饶紫气,丹台清绝此瀛洲。
缥缈仙真去不还,犹馀玉舄在人间。餐霞知有长生诀,目断蓬莱第一山。
翰苑名高执法台,华堂景胜若天开。群游白社瞻台斗,谁复翩翩倚马才。
珊瑚元产自遐荒,涓滴擎来玉作浆。脩炼旧曾闻此地,灵泉清彻拟沧浪。
丹邱开辟郭西天,太史高名北斗悬。晚沐赐钱今日事,公馀应见主恩偏。
一眺危楼倚碧空,山川形胜入鸿濛。远看漠漠烟云外,紫气长连八极中。
运去中华力不支,一时神器属胡儿。波涛怒激鼋鼍奋,风雨愁闻鼓角悲。
灵驭九原随鹤化,忠魂千载翊龙飞。登临何限伤时泪,挥向厓山剔古碑。
论文廿载共从容,制锦翩翩正气中。一自朝阳鸣瑞凤,于今湖海卧人龙。
青山暂假勋卿傲,白雪应为艺苑宗。闻道仲宣多赋咏,西园负笈喜趋从。