辞家万里戍,关路隔风烟。赋重无馀饷,边荒不种田。
小兵知有死,贪吏尚求钱。倚赖君王福,何时唱凯旋。
蟋蟀吟秋户,凉风起暮山。
衰年逢世乱,故国几时还。
盗贼侵南甸,军书下北关。
生民涂炭尽,积血染刀镮。
长年依父母,中怀多感伤。奄忽发将变,空室独彷徨。
此生何蹇劣,事事安可详。十七丧其夫,十八孤女殇。
旧居在东郭,新柳暗河梁。萧条下霜雪,台阁起荒凉。
人世何不齐,天命何不常。孤身当自慰,且免摧肝肠。
鹪鹩栖一枝,故巢安可忘。