相送龙湾雨雪寒,齐秦千里各之官。青山绿水江南意,留取新图别后看。
谁写琅玕近石傍,半丛春雨半秋霜。云门山客岂无意,老干不如新笋长。
危峰削玉出云端,仙馆霜清古木寒。记得匡庐秋雨后,彭郎湖口倚篷看。
白头天外未归人,江上看图愧此身。閒却溪头半间屋,桃花流水几经春。
吹箫人去竹房空,海内犹怜学术工。最是西泠桥畔路,淡烟疏柳夕阳中。
数个幽篁著雨低,两株高树倚云齐。钱塘惟有空山在,莫是閒情写会稽。
马卿独念宋中微,图写诗篇墨采辉。戍甫戍申都不及,西风淮岸铁为衣。
一峰如钜石,屹立江水中。宝刹蔚崇构,势与山争雄。
若人于此住,超然尘外踪。开轩当水面,下瞰冯夷宫。
鱼龙近几席,波涛荡襟胸。有时天宇净,倒影清若空。
燕坐观众有,起灭殊无穷。一念寂不动,㗳焉心境融。
焦先邈千载,遗丹射林红。浩歌倚阑夕,明月生海东。
赤运中微光不竞,奸雄窃比周公圣。满朝尽是蒙汉恩,忍为新家颂符命。
当时愤激惟义公,挺身一呼生雄风。时哉不偶命也穷,至今人怨平陵东。
小船载雪月明里,一色溪山夜如水。岩前哀狖噤无声,沙上眠鸥惊不起。
引觞击楫歌调清,到门兴尽非无情。丹青岂必图千载,王氏风流今尚在。