东邻有艳妇,倾城室家索。
西邻有贞妻,空闺守葵藿。
良人万里去,岂为铅华落。
君心谅不移,妾命由来薄。
天地终无情,人生复何托。
草碧波复绿,南浦愁送君。
君行将何之,怆指南北云。
相思无早晚,生离无近远。
悠悠关塞阻,杳杳音信断。
青灯挑已尽,夜长方展转。
溪南浑似辋川居,不啻当年卧草庐。
从昔金声蒙酱瓿,至今汗血困盐车。
端知将相真无种,更喜才华甚有余。
及此知机同免祝,季鹰初不为鲈鱼。
展开阅读全文
家山凿龙似修眉,中有伊川寒更绿。
吾庐亦复远城市,舍下清流环几曲。
四时幽人共吟醉,饮若长鲸杯要覆。
三年芳草怨王孙,定有金钱无处卜。
南征际会竹林阮,兵厨况有酒百斛。
夫君笔力抵万钧,所当穿彻如强镞。
义形抗论及朝政,正容凜若冰霜肃。
因君远忆邹与张,畴昔之言皆可复。
二士揭揭庙堂器,用之艰难一夔足。
空令两行壮夫泪,回首尽向燕云哭。
我心之忧正谓是,夜中兴叹仰看屋。
相思岁尽书不来,念我衣单体生粟。
乱来身世羡沙鸥,雪后溪山粲两眸。
不用东床呼外舅,当年雅契在仙舟。
展开阅读全文
北客何来此,浮生真偶然。
风飚从禹穴,日脚近虞渊。
渔唱谁能问,鸥盟我不捐。
燃犀怪可睹,击树讯空传。
钓石温徐坐,樯竿稳近联。
波明疑练妥,山净学眉连。
客上三千履,军呼十万鋋。
可思江柳下,只欠舞衣前。
鼓舵知无及,乘查帐未缘。
远中微隐树,阔外莽横天。
缥缈湘灵瑟,夷犹范蠡船。
健帆风作驭,骇浪雪盈颠。
行鹭纷群起,孤鸿杳独鶱。
断崖方怒吸,浅濑或劳牵。
夜泊星辰逼,晴占日月偏。
幽姿閟蛟室,神物护龙泉。
世乱甘沦隐,涂穷枉乞怜。
渚花迎日笑,岸草信人沿。
颇欲追双桨,无因共两舷。
时来如谢朓,三复有余妍。
人生有酒即佳辰,忽忽园林已暮暮。
雨后落花浑帖砌,风前飞絮欲沾人。
我如放浪陶彭泽,公是风流贺季真。
伊水崧雪在何处,旧衣犹有洛阳尘。
从来语默有千钧,乱后相逢气益振。
好鸟开窗如应客,清风挽竹故留人。
更贫岂顾墦间祭,已老犹堪席上珍。
说到苍梧泪横臆,皇天万一照醉辛。
老去何堪行路难,冰霜几晚见苍官。
鲈鱼南国无张翰,妓女东山有谢安。
秉烛夜阑真是梦,传杯秋际若为欢。
吾徒恰似丰城剑,光气须从斗下看。
池上风烟故可人,倦游老眼厌纷纷。
晴云出岫似知我,野鹤鸣皋疑是君。
可恨音书长契阔,尚从杯酒见殷勤。
新诗准拟频相寄,独学方当病寡闻。