五马归来组绶轻,背城别有醉翁亭。披筵胜会逢人日,投辖深宵恋客星。
早岁遗荣机尽息,閒居养邃德全馨。春光共引林塘兴,宦迹休论水上萍。
四海年来羽檄频,宵衣长念
一自投簪逸海滨,壶山烟月自为邻。林泉养邃三朝硕,龟鹤龄开九十春。
末路浮名庄叟达,初筵宾戒武公陈。天将遐算优遗老,况复琼枝雨露新。
白马铁连钱,长安侠少年。仗剑去乡邑,结客多才贤。
名家推六郡,勇略冠三边。从军出陇右,应募赴河源。
长驱时自负,直捣每争先。胜算孙吴后,英声卫霍前。
横行绝沙漠,飞渡过祁连。旌旗摇汉月,笳鼓彻胡天。
久期清瀚海,时欲勒燕然。旋师歌入塞,奏捷颂甘泉。
岂慕山河赏,惟思竹帛传。国恩诚欲报,出门谢所牵。
丈夫志四海,岂私儿女怜。
一自承环后,称诗辄避名。身容天有幸,才谢国为桢。
政每惭三异,招常虑四轻。偏师谁劲敌,资尔护长城。
少年追昔日,观国早为宾。廿载称牛马,何时问鬼神。
世多轻傲吏,吾自佩先民。却喜归三径,花间任葛巾。
几度乘春入帝乡,看君犹是丈人行。天南偶伴歌萍鹿,冀北凭谁识牝黄。
经术暂为秦博士,科名终属汉贤良。蓿盘莫叹官初冷,咫尺还饶上苑芳。
异矣孙钟墓,相传孝可嘉。感符人化鹤,祥协地宜瓜。
玉井无须羡,朱陵总浪誇。绵绵比周瓞,他日庆逾赊。
风教从谁仰范模,义门今在凤山隅。君陈本自心为政,公艺何须忍作图。
堂构功高人并美,棣兰色秀晚全敷。由来召顺膺多福,试听斯干颂岂无。
谁遣閒愁到酒边,感时触事意相牵。计缘衣食家为累,梦落风波道苦邅。
孤坐有怀徒耿耿,忧心无地不悁悁。夜来甘雨应沾足,且为三农庆有年。