细雨迟春色,閒云接晓天。清时依薄宦,秀句近华笺。
地冷梅枝少,川明竹影圆。翻思年少日,折柳系渔船。
云片东西自在飞,偶然连缀又成衣。商量做雨竟何事,刻画奇峰便忘归。
风尽天阴分野色,雁眠云影得新晴。江台寺里閒登览,屋绕吴山画不成。
竹奴角簟颇相宜,正是书斋寂静时。白鸟忽穿林影去,自携纨扇细题诗。
小池栽得数枝莲,也占新凉七月天。说道南湾纳空阔,尽将野意换韶妍。
繁弦脆管挟春华,都属侯门富贵家。我独萧然无一事,清宵兀坐听鸣蛙。
风暖轻拖练,天寒皱作靴。江湖只如此,今古几消磨。
前朝晴暖昨朝寒,细雨催花声不閒。处处闭门扫蚕蚁,家家垂柳隐绵蛮。
东湾泛艇看人渡,北埭扶筇向晚还。惟有群山怕陈迹,轻烟冉冉薄螺鬟。
旧年浙右水连天,闻说闽中水亦然。官里劝分虽遍及,民间悭籴为无钱。
大风拔木扬尘土,细雨打花空媚妍。甲子一晴差可喜,农家只愿屡丰年。
青灯点粟伴窗幽,检尽诗篇倦即休。万事如云同舞燕,此心似水羡飞鸥。
客来不过谈閒事,我壮须当办小舟。雨杂风声欺客枕,清眠无梦两悠悠。