天末凉飔拂槛开,屋梁月色照人来。江湖招手同登岸,风雅逢君要借才。
诗为孤吟忘岁月,人如望远隔蓬莱。弹琴不作千秋想,但愿周郎顾一回。
渺渺晴波似掌平,五年五度此经行。夕阳明灭涵空碧,孤棹容与恋客程。
一角青山篷背落,数行疏柳渡头迎。风光好处浑如昨,待与閒鸥證旧盟。
归途缓缓夜凉天,明月清风载满船。溪水平摇双桨活,渔村微露一灯圆。
秋心絮诉莎鸡冷,霜气肥蒸稻蟹鲜。如此烟波无限好,尽教收拾到吟笺。
门对清溪水一方,森然古柏见祠堂。披肝疏草光青史,带发头颅见烈皇。
第一清官标姓氏,在三大节定存亡。鹅湖支派椒繁衍,毕竟忠良世泽长。
芦芽荻笋净无边,此地淩波好放船。十里黄云送香气,一行白鹭渺秋烟。
小山椿桂遥相接,水国莼鲈买最便。云影天光两清绝,有人独立耸吟肩。
漏声滴滴警宵眠,潘市停桡欲曙天。半百水程过枕上,两三邻舫泊堤边。
风波险处帆休挂,灯火閒时梦亦圆。难得篷窗聚知己,五更诗句笑同联。
橹声欸乃杂渔歌,已渡长泾十里河。星斗夜寒人意静,霜天月淡雁行过。
舟经蠡漍遥闻柝,路近鹅湖捷似梭。料有故人悬榻待,清樽情话乐如何。
当年贱子叹途穷,强学吹箫韵未工。港浅岂能通大海,霜高何处乞春风。
无求始觉人情厚,有累谁知宦橐空。今日从违无一可,几番惆怅为诸公。
惯听冯驩倚柱歌,床头金尽复如何。谊关朋友通财急,累重妻孥索债多。
物理须从盈处悟,人情休讶近来苛。春江水暖游鱼集,倘遇冰凝便不过。
崛兴王气凤阳陵,首踞江东集大勋。开国居然同汉祖,传家可惜少贤君。
狗功惨尽原头猎,燕子高飞日暮云。祖脱袈裟孙薙发,至今疑议尚纷纭。