淅淅天风吹女萝,感时怀抱入秋多。音书望断南来雁,心思虚随东逝波。
天地本缺陷,世事安得全。时人自迷惑,求全反见愆。
河清能几见,明月不长圆。物理忌太盛,行者戒争先。
孔子观敧器,制作羡前贤。遇满必倾覆,持平无跛偏。
达人常委运,素履顺自然。知止免殆辱,宁居不足焉。
结蘅轺,鼓兰舟,邀朋啸侣西湖游。日华鲜,春气柔,恬风小浪光如油。
倚莎墟,循若洲,仰瞻灵鹫俯龙湫。夹飞虹,缳广畴,桃花的烁柳条稠。
谣丹宫,映朱楼,十二缃帘双玉钩。吐吴歈,发越讴,和鸣箫管杂箜篌。
奉芳醪,荐时羞,主前献寿宾拜酬。会难逢,别易遒,于斯不乐欲何求。
出郭看花寒尚催,花朝犹未见花开。空馀树上如花雪,片片随风送客回。
连年事兵革,继之以凶荒。十户九萧索,贫者焉能全。
口腹既不充,蔽体常不完。京租输未足,加派复临门。
吏胥下穷乡,欲避无处藏。伐木通山垄,死者不得安。
白日岂无光,讵肯照覆盆。官家政愈急,催科宁暂宽。
欲诉谁相怜,吞声不敢言。
竹下弹素琴,空山秋意深。竹声杂琴韵,泠然太古音。
灵源标胜概,碧洞秘瑶华。旷野千峰出,横桥一水斜。
松萝迷客径,鸡犬隔人家。石室云常暗,山楼树半遮。
岩巅垂玉乳,泉际引金沙。仙乐和啼鸟,天香散落花。
开樽留晚照,挥袂驻飞霞。延眺娱心赏,追游兴未涯。
良人家住燕山阳,春花为颜玉为裳。别来不觉已十霜,两地相思空断肠。
肠断断兮愁欲绝,倚阑共对天边月。月圆仍缺缺仍圆,相思相见还相别。
别来消息不曾闻,几见梅花长梦君。君意悠悠川上水,妾心脉脉陇头云。
陇头云,川上水,岁岁年年祇如此。水流云散自有时,惟有此情无日已。
山窗鸟唤春,惊醒独眠人。起看落来花,飞红满苔茵。
帘前落花不须扫,祇怨春深花易老。殷勤寄语看花人,把酒寻春须及早。
三月三江口,垂杨复垂柳。朝看燕引雏,暮听莺求友。
此时花鸟竞妖妍,此际风光正可怜。锦辔分飞争道路,朱轮合沓出郊廛。
千门箫管声如沸,公子豪华多意气。雕戟云凝故相家,玉阑花覆将军第。
春衣制紫绒,剑佩拂猩红。暂醉专诸宅,还宿馆娃宫。
馆娃宫里飞花满,姑苏台上游丝软。吴姬二八笑当垆,能向春风歌宛转。
宛转歌正微,朱颜世复稀。分明不是阳台路,祇愁化作彩云飞。