卧龙何日起南阳,万骑追风竞挽强。
射落长庚作顽石,坐令四海复农桑。
苍苔白石两清幽,缥缈虹桥跨碧流。
日过窗间腾野马,雨余墙角篆蜗牛。
饥寒不作妻孥念,笑语那知天地秋。
一炷水沉参鼻观,扫空六凿自天游。
高会横山酒八仙。烟云不减九华妍。暖风琼树倚楼前。
妙唱一声尘暗落,靓妆四座玉相连。骖鸾何日共翩翩。
雨过东山春意浓,但携桃李步春风。
眼高四海无勍敌,百万胡奴一□空。
前年十月间,胡兵满大梁。
小臣阻天对,血涕夜霑裳。
去年十月间,左省谪征商。
扁舟归无处,江浙俱豺狼。
今年十月间,叛卒起南方。
官兵且二万,一旦忽已亡。
一身幸无责,奉亲走穷荒。
天宇如许大,八口无处藏。
空山四十日,画饼诳饥肠。
朅来古招提,和气霭修廊。
迎门有禅伯,梵行照穹苍。
却念客无归,烧猪饭苏郎。
方袍二百指,祖灯其复光。
中有护法人,义气干天枪。
倒床得甘寝,不知冬夜长。
明朝曹夫子,破浪飞危樯。
入门郁春色,满船载琼浆。
高谈惊霹雳,佳句刻琳琅。
那知奔窜中,一乐得未尝。
何当扫阴雪,四海共春阳。
便携我辈人,浩歌归醉乡。
世事如奕棋,臧否均亡羊。
蓑衣可钓月,底处是金章。
踪迹平生半九区,醉倒时得蛾眉扶。
连年兵火四方沸,一饱鸡豚半月无。
住世今非孔北海,分司自到宾头卢。
卷帘月色招人醉,三百青铜径自沽。
我顷天上遭雷斥,万里南归弄泉石。惭愧张侯著眼看,诗卷光芒射奎壁。
一朝逸气见眉间,浩歌依刘出闽山。渠今得客君得主,宁复回首更悲酸。
阴雨初生腐草翼,破并行空夜的皪。何时归伴栟榈狂,一吐长虹贯白日。
文阵曾惊贤士关,青衿袖手仰登坛。
当年声价辉暘谷,晚节清贫奈岁寒。
地下修文屈颜子,人间谈易失丁宽。
传家赖有千人杰,三接天衢不作难。
马上衣衫涴尘土,敛板权门腰伛偻。
冷风天上呼不来,厚颜如甲汗如雨。
星郎高韵凌云烟,天籁唤归酌流泉。
人间热恼醺不到,亭上鹤衣飘欲仙。
君方醉乐人愁绝,何如御此登天阙。
叩天借取衣上风,吹下九州作春色。
旸虫赫赫欲流金,夹岸垂杨失翠阴。已恐人间被汤旱,谁从天上作商霖。
崇墉定有千箱积,果腹同倾四海心。我亦不须忧脱粟,聊赓既醉入瑶琴。