束书辞都门,整棹还苕川。
羁游二十春,寓农安一廛。
家无卓锥地,三挈囊衣迁。
移居古城隅,开门枕漪涟。
容膝居易安,环堵地自偏。
水竹惭履道,风物异平泉。
扫轨谢奔竞,面壁参枯禅。
仰愧此坊名,飞英驰日边。
吾方师老圃,樊须无间然。
何当毕婚嫁,四十在明年。
北风吹急雨,洗尽旱埃氛。
河伯惊秋水,山君借雨云。
苗心应免揠,禾把尚能分。
及此民无殍,忧勤实圣君。
拂面和风喜及辰,宫幡未赐岸乌巾。
冰消水泺箫韶韵,雪过湖漘茝若春。
诗律自怜心尚在,宦情难与世趋新。
从兹排比寻芳计,况是湖山旧主人。
迟迟欲去恋双溪,独乐箪瓢不糁藜。
岂称昔贤为半刺,只堪老宿话全提。
家贫未办千头橘,世习犹堪两颗梨。
速丐雄篇重行橐,三山佳境易为题。
十月南闽未有霜。蕉林蔗圃郁相望。压枝橄榄浑如画,透甲香橙半弄黄。斟录醑,泛沧浪。白沙翠竹近温汤。分明水墨山阴道,只欠冰谿雪月光。
扫地烧香绝点尘。缘阶绿草又残春。略无闲事挠天真。时落燕泥沾几席,乱黏冰絮上衣巾。西湖回柁少年人。
挂席泛安流。细雨斜风到渡头。万叠云鬟真似画,云州。自古诗人几个游。旌旆去悠悠。别驾无功愧食浮。却忆五湖烟浪里,扁舟。第四桥南云水秋。
梅雨成霖,倦永昼、暑行岩曲。爱云梢翠樾,枕谿蓬屋。轻木凌波冲卷雪,飞泉奔壑呜哀玉。羡渔翁、终岁老烟波,披蓑绿。嗟客宦,荒松菊。颓壮志,青编竹。更长年谙尽,是非荣辱。钟鼎无心时节异,山林有味箪瓢足。感故人、於此赋归欤,思之熟。
矢矫翔鸾谿上峰。飘萧雪霰打船篷。天花凌乱水晶宫。飞透纸窗斜取势,吹回谿面舞因风。身游水墨画图中。
散乱明玑溅竹窗,不闻檐霤响铮从。
剪成阆苑瑶英六,绝胜连城白璧双。
独觉璎鬘弥宝所,岂无蓑笠钓寒江。
饥肠雷吼呵吟笔,睥睨诗坛未坚降。