出郭寻幽兴自长,丛林梅子未全黄。
问禅欲契风幡话,宴坐聊参知见香。
触念未通成击橛,安心无法是还乡。
却怜石岊送迎处,潮落潮生有底忙。
学道尤须惜寸阴,漫劳饭袋走丛林。
沩山自昔提宗印,闽峤于今绝赏音。
香髓得皮无著相,非心非佛见机深。
丰干未免成饶舌,月在碧潭空指心。
来往吴松二十春,五湖烟月旧知津。
高秋枫落哦佳句,斜日江边脍细鳞。
谁解扁舟载西子,独怜茶灶老诗人。
自惭遮日长安道,深愧渔蓑浪漫身。
杨柳疏疏已报秋,月华如水浸阶头。
惜无画手王摩诘,貌取一宵一段愁。
尚白宁堪众楚咻,井湄瓶碎愈增愁。
后人归罪美新作,莫污萧郎文选楼。
展开阅读全文
曲江罢相迹如扫,满朝媕娿无谏草。
动地渔阳鼙鼓惊,旧将半死哥舒老。
蜀道乘骡万里来,不识平原济世才。
仓皇灵武送玉册,岂顾九庙蒙尘埃。
天开地辟扶皇纪,李郭功成安史死。
一日三朝有深意,臣结胸中老文字。
麻鞵诗老脱贼来,北征自足配磨崖。
我思潇湘不易到,谁持墨本心眼开。
鉴古评诗增感慨,无逸图亡山水在。
君不见阿忠少日历艰贫,汤饼曾持半臂卖。
展开阅读全文
沧溟浩淼浮寰区,八纮九野水所储。
介虫族类信众夥,穷极诡怪堪嗟吁。
巨鳌屭赑冠灵岛,应龙连蜷颔骊珠。
异哉斯鱼盈百尺,失水安得波涛俱。
妖蜃疑遭旌阳絷,长蛟端被周处诛。
井蛙不识东海若,鸒斯宁信北溟鱼。
聚观堵墙骇莫辨,妄意其名能自呼。
鬐鬣坚顽侔铁角,肌肉硕大争翦除。
真成潜虬厄水{左氵右裔},谁谓王鲔惟山居。
矧过屠门快大嚼,况鼓庖刀砉投虚。
罔能深藏类谷鲋,忽从变化同隙驹。
独蠒岂羡詹何巧,巨犗还笑任公疏。
滩涘寄命在顷刻,神龙鱼服丧厥躯。
嗣宗诗成出月胁,博考传记蒐秘图。
饿氓殍腹属厌幸,脔取凌晨俄过晡。
老饕染指饫鼋鼎,里闾载酒行以车。
阿咸得句不敢出,身同惠子方据梧。
暴殄天物古所戒,志怪泚笔将特书。
信脚来游喝石岩,老来到处少同参。
出家本是丈夫事,岁晚终期卜一庵。
宫殿千门敞禁闱,西湖彩仗小迟徊。
竞瞻黄屋宁亲乐,更喜重离捧寿杯。
万骑戎装花底散,一声清跸日边来。
天街向晚珠帘卷,十里春风待驾回。
南国春回早,梅残已换年。
郊原青入眼,老境雪侵颠。
欲和归田赋,仍吟止酒篇。
苦无游宦乐,此兴奇林泉。