不贪一刻值千金,胜赋关雎鼓瑟琴。如此深情谁画出,苏台名宿两知音。
红娇紫腻两鸳鸯,夜静风温满院香。织指撩衣时整理,殷勤伴读意深长。
温柔情性易疏慵,为听书声兴转浓。一缕轻烟袅文篆,个中乐趣寄吴侬。
幕宾品学轶群伦,佐治多才庆得人。帷幄运筹胥当意,吾侪长作太平民。
好风习习到池亭,柳色波光一样青。为制香醪介眉寿,主宾欢洽早忘形。
酒酣兴到气难平,诗律纵横老步兵。旦暮风云起江上,为霖为雨慰苍生。
六旬未许治嘉肴,设帨游仙隔五朝。来去荷花生日后,花开花落总魂销。
两家亲长皆名宿,滋染芳兰慧业成。不独诗工书更媚,管夫人和此蜚声。
伯氏吹埙仲氏篪,膝前玉树灿双枝。当年诗礼趋庭后,慈母殷勤也教诗。
捧檄南安壮志舒,万金珍重数行书。谆谆语谱承清德,犹待闺中锦绣摅。