若有真人骖白鹄,朝从蓬壶翥,暮向瑶台宿。醉云峭之神瀵,采冰窕之潭菊。
寰中甲子忘飞光,玉绳赤箭劳相续。阁何皂而馔麟,亭何幔而脯鹿。
历踵息以千秋,瞬方瞳之双绿。吐纳六幂,掀转二仪。
玄风浩荡,丹光陆离。登谒木公,顾揖星妃。住世超世,天韬不可知。
但见鹤雏松子,摩霄而偃盖,掩映人间金屈卮。偶来花底坐醺醺,玄峦顶上开天门。
且将一万二千岁,幻作人皇氏子孙。
峨峨铜梁,上拂井络。东束夔门,北跨剑阁。石擘五丁,鼎峙三国。
浚哲文明,光分于岳。
绪思轸国步,羽翼在哲臣。景命返中昃,邹谷煦阳春。
狼烽六七载,榆塞黯埃氛。刍糇括蔀屋,输挽备酸辛。
量入日不给,归虚苦无垠。边储幸仰息,筹度转洪钧。
夙夜明主忧,求以纾吾民。缅怀绕朝策,沦落难重陈。
企兹光鼎彝,慰我蓬蒿人。
古人重设险,叠石岂徒然。计以守常逸,须令瑕者坚。
河山新百二,组练昔三千。势夺临冲上,机閒雉堞先。
九旗云外缀,万炬斗边悬。晓夜笳铙改,风霆矢石传。
生心知画地,传翼敢登天。今日龙渊引,无烦墨翟贤。
竹龙冉冉淩秋空,玉衣绿发负局翁。山中斧柯无甲子,但见橘叟如芝童。
千里鹤书辞越井,莫因桂月怜孤影。且随寒烧爇汀云,夜半氤氲下香岭。
谒帝承明庐,轺车遄行迈。伫立望亲宾,江堧集冠盖。
之子世圭璋,誉命雄昭代。德业天人资,早慧光廷对。
来归驷牡騑,赴阙民风载。琮璧川岳辉,秘阁丝纶待。
夕瀣肃简书,秋云捲斿旆。怅彼青骊歌,宛及黄花会。
感慨觞咏中,兴况山川外。恍听渚鸿声,离思满群籁。
大雅既波,文心为靡。我有前徽,德言是以。将似将续,惟予与尔。
将砥将慎,应于千里。
昆弟孔硕,令德炜炜。共捷南宫,逍遥云陛。华萼河阳,连镳并轨。
或居柱史,或领驭士。
问讯楚天碧,秋阴老蕨薇。五龙开洞府,双鹤护禅扉。
宦迹青油幂,骚坛翠羽旂。山中张岊是,潭畔屈原非。
径仄消尘累,林间长道机。松餐饶五粒,苔卧冷三衣。
以我多岐癖,于君十载违。断虹知不化,疲马憺忘归。
语向军持净,心随脉望飞。那堪隔回雁,吟眺独依依。
双桨悠悠度沥湖,霞光缭绕锁蓬壶。閒来欲遍登山屐,为问人间路有无。