夫差丁未曾囚越,勾践戊辰还灭吴。
二十二年时返复,一如当日却乘虚。
客说河州事,经营杳未涯。
讶予独无语,贪嗅杏香花。
先几能识是吾侪,慎勿轻为世俗咍。
把似众中呈丑拙,争如静里且谈谐。
奇花万状皆输眼,明月一轮长入怀。
似此光阴岂虎过,也知快活作人来。
平生如仕官,随分在风波。
所损无纪极,所得能几何。
既乖经世虑,尚可全天和。
樽中有酒时,且饮复且歌。
如鉴又如钩,回旋莫记秋。
难穷天上理,易白世间头。
团处人人喜,亏时物物愁。
有生无不喘,何必待吴牛。
八月小春天,如人强少年。
偷生诚有谓,却老固无缘。
既有神仙术,能回草木妍。
安知太平日,不得似尧夫。
览公诗十首,起我意何多。
似药驱疑疾,如茶滌睡魔。
月当松皎洁,山隔水嵯峨。
明日如无事,天津可再过。
展开阅读全文
人有正性,事事皆齐。
人无正性,事事皆隳。
失于用恩,以非为是。
失于用威,以是为非。
恩威既失,畏爱何知。
不知畏爱,何用恩威。
喜怒不节,鲜不至斯。
妇人男子,宜用戒之。