生于太平世,长于太平世。
老于太平世,死于太平世。
客问年几何,六十有七岁。
俯仰天地间,浩然无所愧。
年年当此际,酒病掩柴扉。
早是人多感,那堪春又归。
花残蝴蝶乱,昼永子规啼。
安得如前日,和风初扇微。
夏去暑犹在,雨余凉始来。
堦前已流水,天外尚惊雷。
曲几静中隐,衡门闲处开。
壮心都已矣,何事更装怀。
把酒嘱儿男,吾今六十三。
处身虽未至,请道固无惭。
世上荣都谢,林间乐尚贪。
语其贪一也,且免世猜嫌。
富贵把手,贫贱掣肘。
贫贱把手,富贵掣肘。
金石之交,死且不朽。
市井之交,自难长久。
秋风一击入云端,合国人皆仰面观。
好向丹霄休索線,等闲势断却收难。
在未定之时,当难处之地。
方事之危疑,见人之措置。
林下闲言语,何须要许多。
几乎三百首,足以备吟哦。
展开阅读全文
钦之谓我曰:诗似多吟,不如少吟。
诗欲少吟,不如不吟。
我谓钦之曰:亦不多吟,亦不少吟。
亦不不吟,亦不必吟。
芝兰在室,不能无臭。
金石振地,不能无声。
恶则哀之,哀而不伤。
善则乐之,乐而不淫。
佐命三朝为太宰,名垂千古号元功。
栽培桃李满天下,出入风涛半海中。
虎帐夜寒心益壮,凤池波暖位犹空。
君王鼎盛子仪在,万里河湟不足攻。