生不争名与争利。夫君何故鲜欢意。
以道自重固有之,非理相干是无谓。
白日升天恐虚传,金貂换酒可曾醉。
谁云忧找大於山,亦是人间常式事。
自从新法行,尝苦樽无酒。
每月宾月至,尽日闲相守。
必欲丐于人,交亲自无有。
必欲典衣买,焉能得长久。
展开阅读全文
尧夫喜饮酒,饮酒喜全真。
不喜成酩酊,只喜成微醺。
微醺景何似,襟怀如初春。
初春景何似,天地才絪纭。
不知身是人,不知人是身。
只知身与人,与天都未分。
天生此身人力寄,人力尽兮天数至。
天人相去不毫芒,若有毫芒却成二。
高亭新建碍烟霞,暮景能留是可嘉。
最近赏春来往路,游人应问是谁家。
天听寂无音,苍苍何处寻。
非高亦非还,都只在人心。
云无一缕干明月,桥有千寻卧渌波。
料得人间无此景,中秋对月兴如何。
隋唐而下贵公卿,近世风波走利名。
借问天津桥下水,当时湍急作何声。
凤凰楼观冷横秋,桥下长波入海流。
千百年来旧朝市,几番人向此经由。
花木四时分景致,经书千卷好生涯。
有人若问闲居处,道德坊中第一家。