得路青霄正好冲,休贪粮稻恋深笼。
要无为后须还朴,好自由时莫厌穷。
百计用心终上错,一场大梦到头空。
生涯澹澹随缘过,未肯将身入彀中。
展开阅读全文
当年志意欲横秋,今日思之重可羞。
事到强图皆屑屑,道非真得尽悠悠。
静中照物情难隐,老后看书味转优。
谈尘从容对宾客,荐章重叠误公侯。
已蒙贤杰开青眼,不顾妻孥怨白头。
谷口郑真焉敢望,寿陵馀子若为谋。
鼎间龙虎忘看守,棋上山河废讲求。
一枕晴窗睡初觉,数声幽鸟语方休。
林泉好处将诗买,风月佳时用酒酬。
三百六旬如去箭,肯教襟抱落闲愁。
折来嗅了依前嗅,重惜清香难久留。
多谢主人情意切,未残仍许客重游。
驱车入洛川,下马弄飞泉。
乍有云山乐,殊无朝市喧。
非唯快心志,自可忘形言。
借问尘中有,谁为得手先。
天道不虽知,人情未易窥。
虽闻言语处,更看作为时。
隐几功夫大,挥戈事业卑。
春秋赖乘兴,出用小车儿。
缘饰近虚襟,虚襟后患深。
疗饥当用食,救旱必须霖。
只恐身闲心未闲,心闲何必住云山,
果然得手情性上,更肯埋头利害间。
动止未尝防忌讳,语言何复着机关。
不图为乐至于此,天马无踪自往还。
域中有五岳,国家谨时祀。
华岳居其一,作镇雄西裔。
唐号金天王,今封顺圣帝。
吁咈哉若神,僭窃同天地。
欲见心无已,久违情奈何。
云烟虽咫尺,不得屡相过。