从来西域种,会是渥洼生。不惜千金买,宁辞万里行。
天寒思故道,岁晚滞空城。牵向闲阶下,长鸣意不平。
一室高原次,遥天起夕风。雨来河树外,日沉山雾中。
凫雁秋沙静,鸡豚委巷通。白云望不尽,相对意无穷。
岁晏看人事,苍茫系所思。浮云当日暮,积雪见春迟。
报国元无术,宁亲未有期。独怜张内侍,吟绝四愁诗。
西海何年去,南山万古存。风云留福地,星斗上天门。
有欲谁观妙,无为自觉尊。青牛不复返,空诵五千言。
西林禅诵地,石壁倚天开。曲磴千盘上,飞泉一道来。
园禽巢古殿,野鹿过香台。共坐题诗暮,山花落酒杯。
旅室苍苔静,寒城月色阴。归人对明烛,别调入瑶琴。
渤海高云夕,滹沱积雪深。趋庭知有日,应慰倚门心。
王君青云姿,志岂屑丘壑。名家出杜鄂,少日游宛洛。
奋身匹文鹓,战羽巢鸾阁。兴文烛雕龙,挥翰凌玄鹤。
雅志在四海,随时偃经略。驰情继谢眺,日晏吟红药。
曲水盘山地,松门路不分。青天望嵩少,白昼吐风云。
过客空高兴,徵君自有文。霜钟翠微里,日暮渺相闻。
近讯中原使,兼登万里楼。朝廷仍北极,行在且南州。
峡断风云隔,江通日月流。如闻乘八骏,早晚向昆丘。
展开阅读全文
德业台衡望,精神光岳灵。汉储怀羽翼,周士服仪刑。
绂舄登三省,皋比拥六经。飞章白哭闼,解组凤凰亭。
慷慨阳城饯,悽惶楚泽醒。丹心对日月,白首卧沧溟。
积庆璿源浚,垂芳奕叶馨。彩衣叶子宴,玉树谢家庭。
海峤神仙窟,烟霄凫鹤翎。栖身葺薜荔,返老斸松苓。
花映衣裳古,芝凝眉发青。三山开寿域,万里动文星。
雨露知桃李,春秋报荚蓂。圣朝耆俊礼,早晚贲云扃。