下马逢今雨,东堂觅旧醅。入秋翻暑湿,过午复云雷。
花已经年放,人今万里回。世情吾懒道,但饮莫停杯。
孔庭严祀典,冠冕萃吾乡。霄汉回清乐,星辰入画裳。
万年仍俎豆,千仞自宫墙。此日斯文地,瞻依病未忘。
远岸冻云落,高林寒日斜。前村昨夜雪,闻说有梅花。
鸡鸣城中满树霜,青楼旭日照流黄。鸣筝锦瑟秋尘里,玉雁金蝉共一行。
海子桥西寺,高楼御苑花。中流自日月,平地有烟霞。
客至开金殿,宸游想翠华。十年复到此,朋辈各天涯。
芳筵开上日,才子出京华。暂别含香署,俱停访石槎。
秦川平对酒,汉苑曲穿花。应共题春草,相过谢客家。
川流一曲抱,峭壁万年开。白石传杯坐,青天送月来。
蛟龙亦自舞,鸥鹭岂相猜。谁识仙潭上,天留此钓台。
寂寂春山寺,双峰昼自阴。行吟白云里,独慰翠微心。
石磴悬萝暗,岩亭杂树深。还疑武陵口,溪水入花林。
君侯风神有奇格,秀髯方瞳兼广额。少年甲第已峥嵘,壮岁功名更辉赫。
长淮之西古蔡州,我侯清风千载沭。行人尚闻歌叔度,童子犹思迎细侯。
出参方岳声雷动,复道中州又栖凤。大省才贤岂易推,巨卿名位由来重。
黄河清洛静风埃,少室乔嵩云雾开。行见虞廷咨岳典,共看商室济川材。
忆昔别公汝水上,太行西来隔千嶂。抱病还依故里居,有怀空向夷门望。
夷门道接大梁东,车轮日日度春风。道傍为问南来使,早晚朝端召寇公。
毕郢藏龙地,南岐集凤冈。嘉陵江水色,万古向西康。