野外逢迎少,柴门落叶稠。
人闲不扫室,客到始梳头。
且为烹茶坐,还因看竹留。
登临如有兴,更上水边楼。
竹里柴门冬日辉,水边烟雾晚霏微。背霜石壁丹枫盛,待雪沙田青麦稀。
自爱群凫将子去,却疑双鹳见人飞。西郊风物晴还好,谁共看云兴不违。
天边登北楼,岁暮望南国。江梅与塞柳,莫问春消息。
旧日追游地,新年此度过。庭春归雪筱,洞古发烟萝。
迟日登临倦,名园感慨多。风花骑马去,须放酒颜酡。
千年申国有提封,楚塞重关渺未穷。旧事秪看东逝水,高台不断北来鸿。
连山落木萧条后,隔坐残花怅望中。正是平居多感慨,底须辞赋答秋风。
今代圜丘地,天开壮丽区。神祗二后配,礼乐百王殊。
制作由皇祖,仪章藉老儒。万灵钦受纪,七圣亶承图。
柴望兼虞典,登封略汉模。巍基错采绘,法象备堪舆。
丹户乾坤辟,雕墙海岳扶。瑶坛上星斗,琳观俯虚无。
辅弼朝玄座,勾陈卫紫枢。风含浴殿暖,云袅露盘孤。
好畤瞻春祀,嵩高听夜呼。公侯守禁禦,虎旅发金吾。
玉辇临牺宰,珍馐走膳夫。庙县镛鼓列,庭舞羽千趋。
俎豆联周簋,圭璋饰夏瑚。祠官足锦绣,道士住蓬壶。
泽草三花绽,宫霞五色敷。时时聆磬管,郁郁锁松梧。
日月藏金匮,龟龙秘赤符。祈天洪洛诰,渡海斥秦诬。
杜甫唐三礼,班生汉两都。侍臣从此赋,千载颂文谟。
石盖凌空起,丹梯出翠微。云从珠顶覆,灯转镜中辉。
雁沼波涛涌,龙宫日月围。何能攀绝顶,一览汉邦畿。
愁论白首为郎日,喜见青山送老年。去望云霄皆动色,到知乡里更称贤。
丹梯五岳卢敖杖,春水三江范蠡船。他日著书应不少,可无人识子云玄。
翠璧层层合,高松飒飒寒。白云昼不扫,常满石阑干。
天街并马过,零雨碧氛氲。王子真乘兴,刘郎雅好文。
烛筵挥玉轸,风户袅垆薰。忽忆横箫客,遥遥隔彩云。